By ခိုင္လင္း (ေမဃ၀တီ) | ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ၊ ၂၀၁၂ | ေတာင္ႀကီးတိုင္းမ္
ရာဇ၀င္ကို အေျခခံၿပီး “ ျမန္မာအစ တေကာင္းက “ လို ့ စကားပံုျဖစ္လာတယ္။ တေကာင္းရာဇ၀င္က အားလံုးသိၿပီးတဲ့အတိုင္း သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးနဲ့စခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီ သာကီ၀င္မ်ိဳးတူစုအတြင္း မေက်မနပ္ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားလို့ ဇာတိေျမ အိႏၵိယကို စြန့္ခြါၿပီး ျမန္မာ ႏိုင္ငံ တေကာင္းကိုထြက္လာကာ တိုင္းျပည္တည္ေထာင္တယ္။ အဲဒီ မင္းမွာ အေမြခံသားႏွစ္ေယာက္ နန္းလုၾကတယ္။ အငယ္က အထက္အညာကို အႏိုင္ရၿပီး အၾကီးက ဓည၀တီ(ရခိုင္)ေရာက္သြားတယ္လို့ ဆိုတယ္။ ဒီရာဇ၀င္ကို အေျခခံၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤ လီေတြက ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြကို ကုလားေတြျဖစ္တယ္လို့ ေျပာေနၾကတယ္။
ဆိုေတာ့ ခိုင္မာတဲ့ အေထာက္အထားေတြနဲ့ ေရးထားတဲ့ သမိုင္းေတြကို အေျခခံမေျပာဘဲ အေထာက္အထားမရွိဘဲ ေရးထားတဲ့ သမိုင္းေတြကို အေျခခံၿပီးေျပာျခင္းဟာ ရိုးသားမွဳ မရွိျခင္းကို ျပေနသလို တဘက္မွာလည္း တကယ္တမ္းသမိုင္းကို နားလည္ထားတဲ့လူေတြအတြက္ေတာ့ ရီစရာတခုျဖစ္ေနျပန္တယ္။ ေျပာခ်င္တာက မွန္းဆၿပီး အေထာက္အထားမဲ့ ေျပာေနၾက ေရးေနၾကတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြရဲ့ လုပ္ၾကံသမိုင္းေတြဟာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အမ်က္ေဒါသကိုသာ ျဖစ္ေစတယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္တယ္။ ေခတ္သစ္မွာ အေထာက္အထားမဲ့တဲ့ သမိုင္းေတြကို အေထာက္အထားရွိတဲ့ သမိုင္းေတြက ေခ်ဖ်က္ပစ္သလို အေထာက္အထားနည္းတဲ့ သမိုင္းေတြကိုလည္း ခိုင္မာတဲ့ အေထာက္ အထားရွိတဲ့ သမိုင္းေတြက ေခ်ဖ်က္ပစ္တတ္ပါတယ္။
ဆက္ရရင္ အစဥ္အလာအရ ေျပာေနတဲ့ ျမန္မာအစ တေကာင္းက သမိုင္းဟာ မွားယြင္းေၾကာင္း သမိုင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာသန္းထြန္းက သူ့ရဲ့ “အေစာဆံုးအကၡရာတင္ တိုင္းရင္းျမန္မာ မွတ္တမ္းမ်ား” စာအုပ္မွာ ဆရာက “ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္က ေရွးေဟာင္း သုေတသနက တူးေဖာ္လိုက္လို့ အရင္က အမ်ားၾကီးႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ့ဟာ မမွန္တာေတြ့လို့ စြန့္ရတဲ့အျဖစ္ ေရာက္သြား ပါတယ္။
ဥပမာ - တေကာင္းဟာ ဘုရားမပြင့္မီ ကာလၾကာျမင့္စြာကပဲ ရွိခဲ့တယ္လို့ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေျပာေနခဲ့ရာက အခုတူးေဖာ္ၾကည့္ တဲ့အခါ ခရစ္ (၁၁)ရာစု ႏွစ္ထက္ ေစာတဲ့ပစၥည္း ဘာတခုမွ် ထြက္မလာပါ။ ၿဂ့ီေကၺၾတဟာ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံၿပီး ႏွစ္တစ္ရာ (အရင္ႏွစ္ေပါင္း ၂၄၀၀)မွာ တည္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စကားနဲ့ တူးေဖာ္ေရးက (အရင္ႏွစ္ ၂၀၀၀ ထက္) မပိုဘူးလို့ ျပေနၿပီ။ “ လို့ ခိုင္မာတဲ့ သမိုင္းအေထာက္အထားေတြနဲ့ ေခ်ဖ်က္ခဲ့ပါတယ္။
တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ခိုင္မာတဲ့ သမိုင္းအေထာက္အထားေတြအရ ျမန္မာအစ တေကာင္းက ဆိုတဲ့ အစဥ္အလာသမိုင္းကိုေရာ သာကီမ်ိဳးေဟ့ တို့ဗမာကိုလည္း ေဒါက္တာသန္းထြန္းကပယ္ခဲ့တယ္။ ကုလားေတြနဲ့ အမ်ိဳးမေတာ္ခ်င္တာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးလို့ ဆရာ့စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မွာထားခဲ့တယ္။ဆိုေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြရဲ့ အေထာက္အထားမရွိဘဲ မွန္းဆေျပာေန တဲ့ သမိုင္းတုေတြဟာလည္း ေခ်ဖ်က္ၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။
ပ်ဴက ပ်ဴစာ မတီထြင္ခင္ ရခိုင္က ရခိုင္စာ မတီထြင္ခင္ မြန္က မြန္စာ မတီထြင္ခင္ ျမန္မာက ျမန္မာစာ မတီထြင္ခင္ အိႏၵိအကၡရာေတြကို သံုးခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအကၡရာေတြနဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္။ အႏၵိယ ယဥ္ေက်းမွဳလႊမ္းမိုးျခင္းက အဲဒီေခတ္က သိပ္အျပန့္က်ယ္ တယ္။ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္လို့ ေဒါက္တာသန္းထြန္းစာကို ကိုးကားခ်င္တယ္။
ဆရာက “ ခရစ္တစ္ဆယ့္ႏွစ္ရာစုဦးအထိ ေတြ့ရေသာ ေခတ္ေဟာင္း မြန္ေက်ာက္စာဟူ၍ (၆၀)ရွိသည္မွ (၄၇)ခုကို ပုဂံ၌ ေတြ့ရ၏။ သို့ေသာ္ ေခတ္လယ္မြန္ေက်ာက္စာပိုင္းသို့ ေရာက္ေသာအခါ အစုစု (၅၉)ခုတြင္ ပုဂံ၌ တခုသာ ေတြ့ရပါေတာ့သည္။ ယင္းအခ်က္တစ္ခ်က္မွ်ပင္လ်ွင္ ယဥ္ေက်းမွဳၾသဇာ၏ အတက္အသက္သမိုင္းကို အကဲျဖတ္ႏိုင္ေလာက္စရာရွိပါသည္။“ လို့ ေထာက္ျပခဲ့တယ္။
ဒီေနရာမွာ အဓိက ေျပာခ်င္တာက လက္ရွိ ရွာေဖြေတြ့ရွိသေလာက္ ေခတ္ေဟာင္းမြန္ေက်ာက္စာ ေျခာက္ဆယ္မွာ ေလးဆယ့္ခုႏွစ္ခက ပုဂံမွာရွိေနေပမယ့္ ပုဂံဟာ မြန္တိုင္းျပည္မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာေတြရဲ့တိုင္းႏိုင္ငံသာျဖစ္တယ္။ ထို့အတူ သိဃၤသူသမီးေက်ာက္စာမွာ “ အခ်င္ခ်င္ အမ်က္အဤ တစိယ္ မဟိယ္ “ ဆိုတာ ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ “တစိ”နဲ့ “မဟိ”ဆိုတာ ရခိုင္ေတြ ဒီေန့အခ်ိန္ထိ သံုးေနတဲ့ ေန့စဥ္သံုးေ၀ါဟာရျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ ပုဂံေက်ာက္စာမွာ ရခိုင္ေ၀ါဟာရေတြ အမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္။ ပုဂံေက်ာက္စာေတြမွာ ရခိုင္ေ၀ါဟာရေတြ့တိုင္း ပုဂံဟာ ရခိုင္ တိုင္းျပည္ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာေတြရဲ့တိုင္းျပည္သာျဖစ္တယ္။
ဘုရင့္နာမည္ ၿမိဳ ့နာမည္ တိုင္းျပည္နာမည္ေတြကို (ေဒါက္တာသန္းထြန္းေလသံနဲ့ ေျပာရရင္ ) ကုလားလိုဘဲေပးတယ္။ ပုဂံက လည္း အရိမဒၵနပုရ ျဖစ္သလို မြန္ကလည္း သူ့တိုင္းျပည္ကို သု၀ဏၰဘူမိလို့ေပးတယ္။ ပ်ဴကလည္း သေရေခတၱရာလို့ေပးတယ္။ ရခိုင္က လည္း ဓည၀တီ၊ ေ၀သာလီ စသည္ျဖင့္ ေပးတယ္။ ဘုရင္နာမည္ေတြလည္း ဒီအတိုင္းဘဲ။ဥပမာ အနိရုဒၶက ပုဂံျပည့္ရွင္ဘုရင္ တပါးျဖစ္တယ္။ ဒီဘုရင္နာမည္က ကုလားနာမည္ျဖစ္တိုင္း ကုလားျဖစ္တယ္လို့ေျပာဖို့ခက္တယ္။ ျမန္မာေတြဟာ ကုလား ပုဆိုးမ၀တ္ခင္က ေဘာင္းဘီ၀တ္တယ္။
ယခု ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ကို ဆင္းလာၿပီးမွ ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲေတြနဲ့အတူ အိႏၵိယယဥ္ေက်းမွဳ ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမွဳေတြေၾကာင့္ ပုဆိုးကို ၀တ္လာတာျဖစ္တယ္။ ၀တ္စား ဆင္ယင္မွဳေတြ ၊ အိႏၵိယအကၡရာသံုးစြဲမွဳေတြ ၊ ယဥ္ေက်းမွဳက အစ အိႏၵိယ ယဥ္ေက်းမွဳမ်ားလႊမ္းမိုးခံခဲ့ရတယ္။
သို့ေပမယ့္ တရုတ္ယဥ္ေက်းမွဳေတြကိုလည္း ယူငင္သံုးစြဲခဲ့တာ ေတြလည္းရွိတယ္။ ျမန္မာေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက မဆင္းလာခင္ တရုတ္ အေနာက္ေျမာက္နဲ့ တိဗက္ အေရွ့ေျမာက္မွာ ရွိတဲ့ ကန္စုနယ္ ေထာင္ျမစ္၀ွန္းမွာ ေနခဲ့ တဲ့ တိဗက္ျမန္မာႏြယ္၀င္အုပ္စုေတြျဖစ္တယ္။ တိဗက္ ျမန္မာအုပ္စုေတြထဲမွာ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ဒီအထဲက လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ရွိတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စုအနည္းငယ္ကို ေျပာရရင္ ကုကိ ခ်င္း ၊ သက္ ၊ ဓႏု ၊ အင္းသား၊ ထား၀ယ္၊ ရခိုင္ ၊ ျမန္မာေတြျဖစ္ တယ္လို ့ ပညာရွင္ေတြက ေထာက္ျပတယ္။ဓႏု၊အင္းသား၊ထား၀ယ္၊ ရခိုင္စကားမ်ားဟာ ျမန္မာစကားနဲ့ အလြန္နီးစပ္တယ္။ ရခိုင္ စကားဟာ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီစကားနဲ့ မိုးနဲ့ေျမလိုကြာျခားပါတယ္။
ပညာရွင္ေတြကေတာ့ ရခိုင္ေတြဟာ ျမန္မာေတြထက္ေစာၿပီး လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို ေစာၿပီး၀င္လာသူေတြျဖစ္ၿပီး နီေပါဘက္မွ စစ္တေကာင္းကို ျဖတ္၍ ၀င္လာဖြယ္ရွိတယ္လို့ ခန့္မွန္းၾကတယ္။ ဆိုေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြေျပာသလို ရခိုင္ေတြဟာ အသားမဲတာနဲ့ ကုလားစပ္ေတြျဖစ္တယ္လို့ စြပ္စြဲခ်က္ေတြဟာ မီးေလာင္ရာကို ဓါတ္ဆီေလာင္းထဲ့ သလိုျဖစ္လိမ့္မယ္။ အညာသားေတြနဲ့ ရခိုင္ရုပ္ေတြတူသလို ကုလားရုပ္ေတြနဲ့ ဘာမွ တူႏိုင္စရာမရွိတဲ့ အလြယ္တကူၾကည့္ႏိုင္တဲ့ ရခိုင္အခ်ိဳ့ကို ျပခ်င္တယ္။ ဥပမာ မင္းသားေနတိုး၊ မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္လြင္၊ အဆိုေတာ္ ရတနာမိုင္၊ စာေရးဆရာ ေဖျမင့္ စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ၾကည့္ရင္ သိသာတယ္။ ေျပာခ်င္တာက သမိုင္းကို အေထာက္အထားရွိစြာနဲ့ခ်ျပျခင္းက ျပႆနာမျဖစ္ေပမယ့္ အေထာက္အထားမယ့္ လိမ္ညာတဲ့ သမိုင္းတုေတြဟာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေဒါသကို ဆြေပးသလို ျဖစ္ေစတယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္တယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္လိုတယ္ဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ အျပဳအမူေတြကို ျပဳမူ က်င့္ၾကံဖို့လိုအပ္တယ္။ ကုလား သတင္းဌာနျဖစ္တဲ့ အယ္လ္ဂ်ာဇီးရားက ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြကို လူမ်ိဳးတုံုးသတ္ျဖတ္ေနပါတယ္လို့ ေျပာဆိုခ်က္မ်ိဳးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးအတြက္ အေျဖမဟုတ္ဘဲ ျပႆနာကို ပိုမိုၾကီးထြားေအာင္လုပ္သလိုမ်ိဳး မလုပ္ဖို့အထူးလိုအပ္တယ္။ ဒီေလာက္ ေဖာင္းပြေနတဲ့ ဘဂၤလီလူဦးေရကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ျဖစ္ျဖစ္ ဘလီေတြ မွိဳလိုေပါက္ေနတဲ့ အခ်က္ကို ၾကည့္လို့ဘဲျဖစ္ျဖစ္ အယ္လ္ဂ်ာဇီးရားက ေျပာဆိုခ်က္ေတြဟာ မွားယြင္းေၾကာင္းကို အလြယ္တကူ သိႏိုင္တယ္။
ေျပာခ်င္တာက လိမ္ညာတဲ့ သတင္းေတြ၊ သမိုင္းတုေတြဟာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေဒါသကို ဆြေပးေနျခင္းသာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေျပာခ်င္တယ္။ ရခိုင္ဘုရင္ေခတ္မွာ ဒီဘက္စကားနဲ့ေျပာရင္ ဧည့္ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ၊ ပုဂံေခတ္မွာ ဧည့္ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းကို ေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီး ျမန္မာ၊မြန္၊ရွမ္း၊ကရင္၊ ရခိုင္ေတြထက္ ဒီေျမမွာ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြ အရင္ရွိေနတယ္။ သို့မဟုတ္ မြန္၊ျမန္မာ၊ ရခိုင္ေတြရဲ့ ဘုရင္နာမည္ေတြ၊ ၿမိဳ့ေတြ ၊ ေက်ာက္စာေတြဟာ ကုလားလိုေရးထားတာေၾကာင့္ ကုလားတိုင္းျပည္ျဖစ္တယ္လို့ေျပာရင္ အရွက္မဲ့တဲ့ သိကၡာမဲ့တဲ့ ေျပာဆိုခ်က္ေတြျဖစ္တယ္။ ရခိုင္ဘုရင္ေခတ္မွာ မြတ္ဆလင္ေတြ ေလးသည္ေတာ္အျဖစ္ အမွဳထမ္းဖူးသလို ဂ်ပန္အမွဳထမ္း ေတြေတာင္ရွိတယ္လို့ ဂ်ပန္မွတ္တမ္းေတြမွာရွိတယ္။
ပုဂံေခတ္မွာေတာ့ ေဒါက္တာသန္းထြန္းက သူ့ရဲ့ “အေစာဆံုး အကၡရာတင္ တိုင္းရင္းျမန္မာမွတ္တမ္းမ်ား” မွာ ဆရာက “ ရာဇကုမာရ္ေက်ာက္စာ၌ ေဟဗို၀္ဟု ေဖာ္ျပပါရွိဘူးေသာ ယွဥ္ပို၀္ကဲ့သို့ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚရွိ ဆိပ္ကမ္းမွ တစ္ဆင့္ ကုလားကၽြန္အေျမာက္အမ်ားေခၚယူေၾကာင္းသိရ၏“ လို့ ေက်ာက္စာအေထာက္အထားနဲ့ေျပာတယ္။ ဒီစကားအရ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။
ေခတ္ဦး ျမန္မာေက်ာက္စာေတြျဖစ္တဲ့ ပ်ဴ၊ ရခိုင္၊ မြန္၊ ျမန္မာေက်ာက္စာေတြဟာ သကၠတဘာသာနဲ့ေရးထိုးသလို အႏၵိယယဥ္ေက်း မွဳေတြဟာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအ၀င္ အျခားတိုင္းျပည္မ်ားကိုလည္း စာေပနဲ့အတူ ျပန္ႏွ့ံခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ျပန့္ႏွ့ံခဲ့တဲ့အတြက္ ျမန္မာ၊ ထိုင္း၊ ကေမၺာဒီးယားစတဲ့ ႏိုင္ငံေတြဟာ ကုလားေတြရဲ့တိုင္းျပည္ျဖစ္တယ္။ ဒီလူေတြဟာ ကုလားစပ္ေတြလို့ေျပာေနျခင္းေတြဟာ လုပ္ၾကံတဲ့သမိုင္းတုေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သမိုင္းပညာရွင္ေတြရဲ့ သုေတသနျပဳခ်က္ေတြနဲ့ ေခ်ဖ်က္ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး ဂလိုဘယ္ယဥ္ေက်းမွဳအရ အေနာက္တိုင္း ယဥ္ေက်းမွဳေတြဟာလည္း ျမန္မာျပည္ရဲ့ေတာေတာင္ေတြထဲထိရိုက္ခတ္ခဲ့သလို တခ်ိန္က အိႏၵိယယဥ္ေက်းမွဳဟာလည္း အာရွကို တရုတ္ယဥ္ေက်းမွဳနဲ့အၿပိဳင္ ၾသဇာသက္ေရာက္ခဲ့တာကို ၀န္ခံရမယ္။
သမိုင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာ သန္းထြန္းရဲ့ “ပ်ဴေတြ ဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲ” စာအုပ္မွာ “တရုတ္မွတ္တမ္းမ်ားအရ ယင္းသို့ ေျပာင္းလဲရျခင္းကား ကုလားတို့ ေပါက္ေရာက္လာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္ဟု ယူရန္ရွိ၏။ တရုတ္ႏိုင္ငံ၌ သံုးရာစုႏွစ္ဦးတြင္ ဟန္မင္းဆက္ က်ဆံုးသည္။ ယင္းသည့္ အခါမွ စ၍ ယေန့ (ယခုေဆာင္းပါးေရးေသာ ၁၉၃၆) တိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ကုလားဓေလ့ ၾသဇာအလႊမ္းမိုးဆံုး ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ထုထည္ၾကီးမားလွေသာ ကုလားဓေလ့ကို ၾကိဳက္သလို ယူငင္သံုးစြဲေပေတာ့ဟု စုပံု၍ ေပးအပ္လာစအခါက ႏွစ္သက္စြာယူငင္ သံုးစြဲႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တိုင္းရင္းသားတို့၌ ဓါတ္ခံမရင့္သန္ ေသးသျဖင့္ ကုလားအမူအက်င့္ကို အငွားယူ၍ သံုးစြဲေနရမွန္း ယခုထက္ျမင္သာေပမည္။
အေျခခံအားျဖင့္ အကၡရာႏွင့္စာေရးနည္း၊ စာဖြဲ့ရန္အေၾကာင္းအရာ၊ အႏုပညာ၊ အေတြးအေခၚႏွင့္သာသနာယံုၾကည္မွဳမွစ၍ ပစၥည္းအသံုးအေဆာင္မ်ား စြာကိုပင္ ကုလားႏိုင္ငံမွ ယူငင္သံုးစြဲလာၾကသည္။ ကုလားတို့၏ ေက်းွဇူးၾကီးသည္ကို ထိုက္သေလာက္ ၀န္ခံရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အကဲအပိုျဖစ္ေအာင္ မခ်ဲ့ထြင္သင့္ေခ်။” ဟု ဆရာက တပ္လွန့္ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာက ကုလားစာေတြနဲ့ ေရးထားတယ္ဆိုတဲ့ ေရွးေခတ္ ရခိုင္ေက်ာက္စာေတြဟာ ေယဓမၼာေဟတုပဘာ၀ါ စတဲ့ေက်ာက္စာေတြဟာ ဗုဒၶရဲ့ ဓမၼေတြသာျဖစ္တယ္။ ထို့အတူ ပ်ဴ ၊ ရခိုင္၊ မြန္၊ ျမန္မာစတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာကို မကိုးကြယ္မွီက ေရွးဦးလူသားေတြလို နတ္ ၊ နဂါး၊ ျဗဟၼဏ၀ါဒစသည့္တို့ကို ကိုးကြယ္ေနၾကမွာျဖစ္တယ္။ ဒီလိုကိုးကြယ္ခဲ့တိုင္း ဒီလူမ်ိဳးေတြဟာ ဟိႏၵဴကုလားေတြျဖစ္တယ္လို့ ေျပာရင္ အရွက္သိကၡာမရွိတဲ့ ေျပာဆိုခ်က္ေတြဘဲ ျဖစ္မယ္လို့ ေျပာခ်င္တယ္။ ။
ခိုင္လင္း(ေမဃ၀တီ)
ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ၊ ၂၀၁၂ နံနက္ ၁း၂၇
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဆက္ၿပီး ေလ့လာလိုသူေတြအတြက္ က်မ္းညြန္းကို ခုႏွစ္အုပ္ေလာက္ဘဲ ေဖာ္ျပပါမယ္ အမွန္က အုပ္သံုးဆယ္ ခန့္ရွိပါတယ္။ ပံုႏွိပ္တိုက္ ခုႏွစ္ေတြကလည္း သမိုင္းသုေတသနဌာနပံုစံမ်ိဳး မေဖာ္ျပေတာ့ပါဘူး။
၁။ ေဒါက္တာသန္းထြန္း - ေခတ္ေဟာင္းျမန္မာရာဇ၀င္
၂။ ေဒါက္တာသန္းထြန္း - အေစာဆံုးအကၡရာတင္ တိုင္းရင္းျမန္မာမွတ္တမ္းမ်ား
၃။ ေဒါက္တာသန္းထြန္း - ပ်ဴေတြ ဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲ
၄။ ေဒါက္တာသန္းထြန္း - အသစ္ျမင္ ျမန္မာသမိုင္း
၅။ ေဖေမာင္တင္ - ဘာသာေလာကက်မ္း
၆။သာျမတ္ - မြန္ ျမန္မာအကၡရာသမိုင္း
၇။ ဂၽြန္စတန္(အီးအိပ္ခ်္) - ရခိုင္သကၠတေက်ာက္စာအခ်ိဳ့ အေရွ့တိုင္းႏွင့္အာဖရိကပညာေက်ာင္းစာေစာင္၊ အတြဲ ၁၁ ၊ အပိုင္း ၂
No comments:
Post a Comment