ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြဟာ ဟိုးေရွးဘုရားရွင္လက္ထက္ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မီွတင္းေနထိုင္ လာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး သမိုင္းအစဥ္အလာအရ ႀကီးမားခဲ့တဲ့လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းအရ သုဝဏၰဘူမိလို႕ေခၚတဲ့ သထံုမွာ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားကိုယ့္ဘုရင္ကိုယ့္ထီးနန္းအေနနဲ႕ ေနထိုင္လာတဲ့လူမ်ိဳးျဖစ္တယ္လို႕သိခဲ့ရပါတယ္။ ပိဋိကတ္သံုးပံုေၾကာင့္ ခြန္မႏုဟာ ဘုရင္မင္းလက္ထက္မွာ ပုဂံမင္းအေနာ္ရထာ လာတိုက္ယူတဲ့အတြက္ သုဝဏၰဘူမိသထံုျပည္ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္လို႕လည္းသိရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြဟာ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာဆိုသလုိ ေတာင္ေပၚေဒသအျပင္ တျခားေသာေနရာအေတာမ်ားမ်ားကိုလည္း ေတာင္ယာစိုက္ပ်ိဳးလိုပ္ကိုင္စားေသာက္ရင္း အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳခဲ့ ၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး၁၃၅ မ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတဲ့အထဲမွာ ပအိုု၀္းတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးလူဦးေရအရမွာလည္း ဆဌမေျမာက္အဆင့္ရွိတယ္လို႕လည္းသိရပါတယ္။
ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြဟာ တိုင္းျပည္ဆံုးရံႈးခဲ့ဖူးတဲ့အတြက္ ေျမျပန္႕ေဒသသို႕မဟုတ္ လူစည္ကားရာ ေဒသေတြမွာ ေနထိုင္ေလ့မရွိခဲ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေၾကာက္စိတ္ရွိသြားတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ထိန္းသိမ္းခံရတယ္၊ ခြန္မႏုဟာဘုရန္အထိန္းသိမ္းခံရတာသာမကဘဲ ပညာရွင္ေတြအားလံုးအထိန္းသိမ္းခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႕ ရုန္းကန္က်ိဳးစားအားထုတ္ရတဲ့ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။
ဒါတင္မက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အိဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕စိုးမိုးတဲ့အခ်ိန္၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္စိုးမိုးခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြဟာ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႕ကေနၿပီး တစ္စိုက္မတ္မတ္ တြန္းလွန္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ၊ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းတဲ့ေနရာမွာလည္း တက္ၾကြစြာ ပူးေပါင္းပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လြတ္လပ္ေရးအရယူခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕အတူ ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာလည္း ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားေတြ ပါဝင္ခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း သမိုင္းအရ ေျဖာက္ဖ်က္လို႕ မရတဲ့သက္ေသရွိပါတယ္။
ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးဟာ လက္နက္စြဲကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏြဲခဲ့ရတာကိုလည္း တိုင္းျပည္နဲ႕လူ မ်ိဳးကို ကာကြယ္ဖို႕ဆိုတာလည္းမမွားပါဘူး။ ယခုထိ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြဟာ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးေတြ နိမ့္က်ေနေသးတာကို ပေဒသရာဇ္စနစ္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ေစာ္ဘြားေတြေၾကာင့္ျဖစ္ရသလို၊ တန္းတူညီမွ်မႈ မရရွိတဲ့အတြက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။
ယခုျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမႈေတြ ျပဳလုပ္လာတဲ့အခ်ိန္ိမွာ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြလည္း ပူးေပါင္းပါဝင္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ့ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မွီတင္းေနထိုင္တဲ့တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုျဖစ္တယ္ဆိုတာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ သိရွိတယ္ဆိုတာမရွိေသးပါဘူး။ အရင္ထက္စာရင္ေတာ့ အေနေတာ္ေလာက္သာ ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ပအို၀္းဝတ္စံု ဝတ္ထားတာကုိၾကည့္ၿပီး ခြဲျခားလို႕ရေသာ္လည္း စာနဲ႕ေရးတဲ့အခ်ိန္မွာ ပအို၀္း ဆိုတဲ့အသံကို ပအိုး လို႕အသံမထြက္ဘဲ ပအိုင္း လို႕အသံထြက္တာရွိသလို ပအိြိဳင္း လို႕အသံထြက္တာေတြလည္းရွိေနပါတယ္။
ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ျဖားဗြာဦးလွေဖ မေပၚေပါက္ခင္မွာ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားကို ေတာင္သူ လို႕သာ လူသိမ်ားေပမယ့္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၄၈ ခုႏွစ္မွာ ျဖားဗြာဦးလွေဖ၊ ျဖားတန္စံေရႊတို႕ ဦးေဆာင္ၿပီး လူအင္အားႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ျဖင့္ သထံုျပည္ဆႏၵျပပြဲမွာ ဒီလိုေတာင္းဆိုထားတာ ရွိပါတယ္။
- ပအို၀္းကို ပအို၀္းဟုေခၚဆိုေပးဖို႕(ေတာင္သူလို႕ မေခၚဆိုဖို႕)
- ပအို၀္းစစ္တပ္ ႏွစ္တပ္ထားရွိေပးဖို႕
- ပအို၀္းစကားဟာ တို႕စကား
- ပအို၀္းစာဟာ တို႕စာ
- ပအို၀္းအဝတ္အစားဟာ တို႕အဝတ္အစားလို႕ ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႕ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားစာေပဆုရ ပအို၀္းစာေရးဆရာ ေမာင္ခြန္ႏြယ္ (အင္းေလး) ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ပအို၀္းအေၾကာင္းမွာလည္း ပအို၀့္ ပအို၀္ ပအို၀္း - ပအို၀္းကိုသာ တို႕ႀကိဳက္ပါသည္ လို႕ ေရးသားမႈေတြကိုလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ မျပန္႕ပြားဘဲ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ မရွိတာလဲဆိုတာကို ပအို၀္းအမ်ိဳးသားမ်ားစဥ္းစားစရာျဖစ္ေနၿပီျဖစ္တယ္။
ယခု ပ်င္းမနား၊ ေနျပည္ေတာ္သို႕ ေျပးဆြဲေနတဲ့ ပအို၀္းရတာနာကားလိုင္းဟာ ပ်င္းမနားေနျပည္ေတာ္ ကလူေတြဟာ ပအို၀္း(ပအိုး) ရတနာလို႕အသံမထြက္ဘဲ ပအိုင္းရတနာလို႕သာအသံထြက္ရွိေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာႏိုင္ငံၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ လူငယ္ေတြအေနနဲ႕ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသား ဝတ္စံုဝတ္ၿပီး လမ္းေလ်ာက္ၾကည့္ပါ လူေတြကအသစ္ဆန္းဆိုၿပီး ဝိုင္းၾကည့္ၾကသလို ပအို၀္းလူမ်ိဳးဆိုတာကို သူတို႕မသိၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီစနစ္ အေျပာင္းအလဲကာလမွာ တိုင္းျပည္ေတြလည္း ပြင့္လင္းလာေနသလို တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးလာခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္းၾကား၊ ကူးလူးဆက္ဆံလာတာနဲ႕အမွ် ထင္သာ ျမင္သာတဲ့ အတိုင္းအတာတစ္ခု ရွိလာၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ား ပါဝင္လာၾကတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။
ရုပ္သံထဲ့မွာ သတင္းထဲမွာေတြ ေပၚေပၚထင္ထင္ ပါဝင္လာတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသား လူဦးေရဟာ တစ္ႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာနဲ႕ တစ္ျခားတိုင္းရင္းသားေတြနဲ႕ယွဥ္လာရင္ ဆဌမေနရာမွာရွိတယ္လုိ႕ ေျပာေပမယ့္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားဟာ ျပည္နယ္မရွိ၊ တိုင္းျပည္မရွိသာမက တိုင္းရင္းသားလို႕ ေျပာရင္ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္နဲ႕ရွမ္းတို႕ဘဲပါတာျဖစ္ၿပီး လူဦးေရဆဌမေနရာရွိတဲ့ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားဟာ ေျပာက္ေနတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြ လူသိနည္းတယ္ဆိုတာကိုလည္း မေျပာလိုပါဘူး။
ေအာက္တိုဘာလ ၂ ရက္ေန႕မွာ Concord Insitute အဖဲြ႕က ဦးေဆာင္ၿပီး ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ အမ်ိဳးသမီး လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြနဲ႕ မီဒီယာေတြ႕ဆံုပြဲကို ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ေတာင္ႀကီးဟိုတယ္မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတြ႕ဆံုပြဲမွာ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ တိုင္းရင္းသားပါတီအပါအဝင္ ပါတီ ၁၀ ခု ဖိတ္ထားတာကို မလာႏိုင္ဘဲ သံုးပါတီသာ လာေရာက္မိတ္ဆက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဖိတ္ထားတဲ့ ပါတီေတြကို ဦးေဆာင္က်င္းပသူ အရာရွိတစ္ဦးက ဖတ္ျပေပးၿပီး တစ္ျခားတိုင္းရင္းသားပါတီေတြရဲ႕ အမည္ကို အသံထြက္မွန္ကန္မႈရွိခဲ့ေပမယ့္ ပအမဖ ပါတီကို ျပည္ေထာင္စု ပအြိဳင္း အမ်ိဳးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္လို႕ အသံထြက္ခဲ့တာေတြ႕ခဲ႔ရပါတယ္။
ဆိုေတာ့ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးကဘဲ လိုေနသလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႕ကဘဲ မွားေနသလားဆိုတာ မေျပာတတ္ေတာ့ပါ။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ ေအာက္တိုဘာ ၃ ရက္ေန႕က ရွမ္းျပည္နယ္မွာ ပထမဦးဆံုး ေဆးတကၠသိုလ္ စတင္ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေဆးတကၠသိုလ္ဖြင့္ပြဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႕တကြ ရွမ္းျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႕၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးေတြက လာေရာက္ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီဖြင့္ပြဲအခမ္းနားမွာ ေဆးတကၠသိုလ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႕ ရွမ္းျပည္နယ္မွာေနထိုင္တဲ့ တိုင္း ရင္းသားလူမ်ိဳးအေၾကာင္းကို ရွင္းလင္းခဲ့ပါတယ္။ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ရွင္းလင္းတာျဖစ္ၿပီး ရွမ္းျပည္နယ္မွာ ေနထိုင္တဲ့တိုင္းရင္းသားေတြက ေဆးပညာနဲ႕ပတ္သက္ရင္ အေဝးႀကီးသြားတက္စရာမလိုဘဲ အနီးနားသာတက္ေရာက္ႏိုင္ၿပီလို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာျပသြားတဲ့တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး အမည္ေတြဟာ မွန္ကန္မႈရွိခဲ့ေပမယ့္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးက်ေတာ့ ပအိုင္း လို႕ အသံဖတ္ထြက္တဲ့အတြက္ မီဒီယာေလာကအတြင္းေကာ အျခားတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕အၾကားမွာပင္ ေျပာစရာတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ရပါတယ္။
စာေရးသားတဲ့အခါမွာ ပအို၀္း လို႕ေရးသားထားေသာ္လည္း ဖတ္တဲ့အခါမွာ ပအိုင္း လို႕ အသံထြက္ဖတ္ၾကတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါက နာမူနာေလးပါ တစ္ျခားတစ္ျခားေသာေနရာမွာလည္း ႀကံဳေတြ႕ေနရတာေတြက အမ်ားႀကီး ရွိပါလိမ့္မယ္။ လက္လွမ္းမမီတဲ့ေနရာမွာလည္း ရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး မီဒီယာေတြ႕ဆံုပြဲေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း ေအာက္ျပည္က သတင္းသမားေတြဟာ ပအို၀္းကို ပအိုး လို႕အသံ မထြက္ဘဲ ပအိုင္း လို႕အသံထြက္တာ မ်ားပါတယ္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပအို၀္း ဆိုတဲ့ ဝသတ္ဟာ ျမန္မာစကားလံုးထဲမွာ မရွိဘဲ သံုးေလ့မရွိခဲ့လို႕ပါ။ ပအိုဝ္းစာေပနဲ႕ အသံုးျပဳထားတဲ့ ပအို၀္းကို ျမန္မာလိုက အသံမထြက္ႏိုင္ဘဲ ပအိုင္းလို႕သာ အသံထြက္ၾကတာပါ။ အဓိကတရားခံကေတာ့ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြဟာ စာေပနဲ႕ပတ္သက္ရင္ ၿငိႏိုင္းမႈ မရရွိေသးတာတစ္ခုလည္း ပါပါတယ္။ ဥပမာ စာမူႏွစ္ခု ျဖစ္ေနတဲ့ျပႆနာပါ။ ေတာင္ေပၚစာမူကို ခမ္းေကာင္မူလို႕ေခၚၿပီး ေျမျပန္႕မူကို ခမ္းဒြမ္မူလို႕ သတ္မွတ္ထားတာရွိၿပီး ယခုထိ ရဟန္းသံဃာအပါအဝင္ တာဝန္ရွိလူႀကီးေတြကလည္း ညွိႏိႈင္းမႈ မရရွိေသးပါဘူ။
ခမ္းေကာင္မူမွာ ထီသိမ္စာမူကို အသံုးျပဳသလို၊ ခမ္းဒြမ္မွာလည္း အလံတရာစာမူဆိုတာ အသံုးျပဳေနၾကပါတယ္။ စာမူႏွစ္မူကိစၥကို ဒီတိုင္းေျဖရွင္းမရတဲ့အတြက္ ပအို၀္းတစ္မ်ိဳးသားလံုးညီလာခံက်င္းပဖို႕လိုအပ္ေနၿပီ လို႕ထင္ျမင္ယူဆရပါတယ္။ ပအို၀္းတစ္မ်ိဳးသားလံုးညီလာခံမွာ ျပႆနာကိုတည္ၿပီး ဝိုင္းဝန္းအေျဖရွာၾကရမွာ ျဖစ္ၿပီး အဲဒီကထြက္လာတဲ့ ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို အတည္ျပဳျပဌာန္းဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွေျဖရွင္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
အရင္က ေတာင္သူဘဝကေန ပအို၀္းလို႕ ေခၚဆိုႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ပအို၀္းကို (ပအိုင္း၊ ပအိြဳင္း) လို႕အသံထြက္ေနျခင္း၊ စာမူႏွစ္မူကို တစ္မူျဖစ္ျခင္းအတြက္ ညိွႏိုင္းမႈေတြ၊ ေတာင္းဆိုမႈေတြ လုပ္ရအံုးမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲလိုေတာင္းဆိုႏိုင္ဖို႕ အတည္ျပဳျပဌာန္းႏိုင္ဖို႕ကိုလည္း ပအို၀္းျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးက တြန္းအားေပးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ပအို၀္းျပည္သူလူထုေတြ အသိပညာအတတ္ပညာေတြ တတ္ေျမာက္ဖို႕၊ ပအို၀္းပညာရွင္ေတြ မ်ားမ်ားရွိဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
ပအို၀္းတစ္မ်ိဳးသားလံုးညီလာခံက်င္းပဖို႕ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္သလို ပအို၀္းတစ္မ်ိဳးသားလံုးအတြက္ မူဝါဒ တစ္ရပ္ေရးဆြဲဖို႕ကိုလည္း လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ျပႆနာကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြကို စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြ သိရွိႏိုင္ဖို႕ ေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
ခြန္ရာဇာ
No comments:
Post a Comment