ဗြာသရား၊
ဇူလုိင္လ ၁၄၊ ၂၀၁၀
စစ္တပ္က သူတို႔သိမ္းထားတဲ့ ေျမယာမ်ားေပၚမွာ ေဒသတြင္း လံုၿခံဳေရးအတြက္ ဆိုၿပီး တပ္စခန္းေတြ လာေဆာက္တယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာဘဲ တပ္သားေတြက သူတို႔မိသားစုနဲ႕အတူ စခန္းမွာ ေရာက္လာၿပီး အေျခခ်လာတယ္။ ေန႔တဓူ၀ သူတို႔မိသားစုေတြ ခ်က္ျပဳတ္ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေလာင္စာထင္းေတြ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ တပ္စခန္း အနီးအနားရွိ ၿခံစည္းရိုးေတြကို ခုတ္ယူဖ်က္စီးယံုတင္မကဘူး ၿခံထြက္သီးႏွံေတြကုိလဲ အစေတာ့ ခြင့္ေတာင္းေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ၿခံပိုင္ရွင္ ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲ ၀င္ေရာက္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားျဖစ္ ခိုးယူလာတယ္။
ဟိုပံုးၿမိဳ႕က အေျခစိုက္တဲ့ တိုင္းဗဟိုအမွတ္(၃)ေလ့က်င့္ေရးတပ္ဟာ ၿမိဳ႕ဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အေရွ႕ဘက္ ေရခုႏွစ္ေပါက္ နားမွာရွိတဲ့ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚက သစ္ေတာေတြကို တပ္စခန္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ဆိုၿပီး အကုန္ခုတ္ရွင္းလိုက္တယ္။ ရပ္ကြက္သူ ရပ္ကြက္သားမ်ားနဲ႕ ရြာသူရြာသားမ်ားက ညေနပိုင္းအခ်ိန္ ၿခံကျပန္လာၿပီဆိုရင္ အဲဒီ ေရခုႏွစ္ေပါက္မွာ ေရသြားခတ္ၾက၊ ေရသြားခ်ဳိးၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီေနရာကို တိုင္းဗဟိုအမွတ္(၃)က တပ္ပိုင္နယ္ေျမအျဖစ္ သိမ္းယူၿပီးတဲ့ေနာက္ တပ္သားရဲေဘာ္မ်ားက အဲဒီေရခုႏွစ္ေပါက္မွာ ေရလာခတ္တဲ့ ေဒသခံအမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ အေႏွာက္အယွက္ေပးလာတယ္။ မုဒိမ္းက်င့္မႈ ေတြလဲ မၾကာခဏၾကားရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲဒီေရခုႏွစ္ေပါက္မွာ မိန္းကေလး တဦးစ ႏွစ္ဦးစ မသြားရဲေတာ့ဘူး ရဲေဘာ္ေတြ မုဒိမ္းက်င့္ ခံရမွာကို ေၾကာက္လန္႔လာၾကတယ္။
တပ္စခန္း အနားပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ စိုက္ခင္းမ်ားဟာ အရင္က ၿခံပိုင္ရွင္ေတြ သီးႏွံဖ်က္ပိုးတာ ရင္ဆိုင္ရေပမဲ့ တပ္စခန္း ေထာင္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ၿခံပိုင္ရွင္ေတြဟာ သီးႏွံဖ်က္ပိုးကုိ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အျပင္ ရဲေဘာ္စစ္သားေတြရဲ႕ သူတို႔မိသားစုမ်ားရဲ႕ ၀င္ေရာက္ခိုးယူ ဖ်က္စီးမႈကို ပါ ရင္ဆိုင္လာၾကရတယ္။ အဲဒီခိုးယူလုယွက္တဲ့ ျပႆနာ မကဘူး တခါတေလ ဗမာစစ္သားမ်ားဟာ ဓါးေျမာင္ကိုယ္စီနဲ႕ စိုက္ခင္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြကို ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ၾကတယ္။ ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ခ်စ္ေရး အတင္းလာေျပာတယ္။ တခါတေလ မုဒိမ္းပါ ျပဳခဲ့တယ္။ တပ္စခန္းနီးတဲ့ ၿခံယာစိုက္ခင္းေတြမွာ ၿခံပိုင္ရွင္ အမ်ဳိးသမီးေတြဆိုရင္ ေယာကၤ်ားမပါဘဲ စိုက္ခင္းမွာ မသြားရဲၾကေတာ့ဘူး။ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ လံုၿခံဳမႈမရွိေတာ့ဘူး။ တိုင္းဗဟို အမွတ္(၃)ေလ့က်င့္ေရးတပ္စခန္းနဲ႕ နီးတဲ့ ၿမိဳ႕ဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ မွီခိုေနတဲ့ ေၾကာင္မ်ားလဲ ရဲေဘာ္မ်ားေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ေၾကာင္ေတြ မ်ဳိးသုန္းသြား ခဲ့တယ္။
ဘန္းယဥ္၊ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕ေတြမွာ အေျခစိုက္တဲ့ ခလရ ၄၂၃ နဲ႕ ခလရ ၄၂၄ ခလရ ၄၂၅ လဲ တပ္စခန္း အနီးအနားက ရြာသားေတြပိုင္ဆိုင္တဲ့ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ားနဲ႕ စိုက္ခင္းကို ၀င္ေရာက္အေႏွာင့္အယွက္ ေပးတာမကဘူး တခါတေလ စစ္တပ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေသာက္သံုးေရကိုပါ တပ္အနီးအနားရွိ ေက်းရြာသားမ်ားကို ေရခတ္ခုိင္းေစၿပီး တပ္စခန္းအထိ လာပို႕ခိုင္းတယ္။ ခလရ ၄၂၃ နဲ႕ ခလရ ၄၂၄ တပ္သားတခ်ဳိ႕ဟာ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕ အနီးအနားက ေက်းရြာေတြရဲ႕ ကၽြဲႏြားမ်ားကိုပါ ခ်မ္းသာမႈမေပးဘူး။ ရြာသားေတြက မၾကာခဏ ကၽြဲႏြားေတြ ေပ်ာက္သြားၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕ အေရွ႕ဘက္ရွိ ၀ါးေတာရြာက ရြားသားတဦးရဲ႕ အိမ္ေအာက္က ခ်ည္ထားတဲ့ ႏြားမ်ားအနက္ တေကာင္ ညနက္အခ်ိန္မွာ အခိုးခံခဲ့ရတယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ပိုင္ရွင္က ႏြားတေကာင္ ေပ်ာက္မွန္းသိသြားေတာ့ ႏြားေျခရာကို လက္ခံလိုက္ေတာ့ ခလရ ၄၂၃ တပ္စခန္း ဂိတ္၀သို႔ ေရာက္သြားေတာ့ ဆက္ၿပီး ေျခရာမလိုက္ရဲေတာ့ဘူး။ တခ်ိန္က သူကူညီဖူးခဲ့တဲ့ ၄၂၃ တပ္သား ေဆးမွဴးတေယာက္ဆီကို အကူအညီေတာင္းၿပီး သူႏြားကို စံုစမ္းခိုင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီတပ္သားေဆးမွဴးစံုစမ္းလိုက္ေတာ့ အေျဖေပၚလာတယ္။ တပ္ထဲ့က ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႕ဟာ သူတို႔ခိုးတဲ့ႏြားေတြကို ၄၂၃ နဲ႕ ၄၂၄ တပ္စခန္းၾကားက ေခ်ာက္ထဲမွာ ေပၚၿပီး (သတ္ၿပီး) မနက္မိုးလင္းရင္ ဆီဆိုင္ေစ်းအနီးတ၀ိုက္တို႔ ကားဂိတ္တို႔မွာ ရဲေဘာ္မယားေတြက သြားေရာင္းၾကတယ္။ ႏြားေပၚၿပီး ေ၀စုေတြ မညီေတာ့ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ အျမင္မၾကည္တာေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ေဆးမွဴးတေယာက္ ၀င္စံုစမ္းလိုက္ေတာ့ တဦးကို တဦးေဖာ္ၾကတယ္။ အဲဒီ ၀ါးေတာရြာက ခိုးထားတဲ့ ႏြားနဲ႕ဆို (၂၇) ေကာင္ရွိၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီႏြားေတြအားလံုးဟာ ၄၂၃ နဲ႕ ၄၂၄ တပ္ စခန္းႏွစ္ခုၾကားက ေခ်ာက္ထဲမွာဘဲ ညအခ်ိန္မွာ သတ္တဲ့အေၾကာင္း၊ မနက္မိုးလင္းၿပီဆိုရင္ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕မွာ သြားေရာင္းတဲ့အေၾကာင္းေတြ အကုန္ေပၚလာေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စခန္းတာ၀န္ရွိသူေတြက ႏြားခိုးမႈ က်ဴးလြန္သူကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးမယူေပးခဲ့ဘူး။
ဗမာတပ္စခန္းအနီးအနားရွိတဲ့ ေက်းရြာမ်ားဟာ တပ္က ရြာသားမ်ားအတြက္ ဘ၀လံုၿခံဳမႈ မေပးတဲ့အျပင္ စား၀တ္ေနေရးဖူလံုမႈပါ ၿခိမ္းေျခာက္လာတယ္။ စစ္စခန္းအနီးအနားရွိ ေက်းရြာသူေက်းရြာသားမ်ားဟာ ယခင္က မိမိတို႔ အိုးအိမ္ေတြကို စိတ္ခ်လက္ခ် ပစ္ထားၾကၿပီး ေတာင္ယာမ်ားသို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ သြားလုပ္ၾကတယ္။ စစ္တပ္စခန္း အေျခခ်လာၿပီး ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အိုးအိမ္ေတြကို မပစ္ထားရဲၾကေတာ့ဘူး မိသားစု၀င္တေယာက္ေယာက္က ၿခံအလုပ္ကို ပစ္ထားၿပီး အိမ္ကို သူခိုးမ်ား ၀င္ေရာက္ခိုးယူမႈ မခံရေအာင္ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္ေပး ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကရတယ္။
ဗမာတပ္စခန္းရဲ႕ အနီးအနားက ရွိတဲ့ ေက်းရြာမ်ားဟာ အိမ္ေမြးတဲ့ ၾကက္ ဘဲမ်ားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၿခံကထြက္တဲ့ သီးႏွံမ်ားျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေမြးထားတဲ့ ေၾကာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သင္းကုတ္က ေမြးထားတဲ့ ကၽြဲႏြားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ၀င္ေရာက္ခိုးယူတဲ့ ရဲေဘာ္မ်ားကို တခါတေလ ရြာသားမ်ား ဖမ္းမိၾက တယ္။ ဖမ္းမိတဲ့ ခိုးမႈက်ဴးလြန္ ရဲေဘာ္မ်ားကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ဘဲ တပ္စခန္းတာ၀န္ခံမ်ားဆီကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပန္အပ္ၾကတယ္။ အဲလိုမ်ဳိးျပန္ပို႔တဲ့အခ်ိန္မွာ တပ္စခန္း တာ၀န္ခံ ဗိုလ္မွဴး ဗိုလ္ႀကီး ေတြက ေနာက္ထပ္တခါ ဖမ္းမိရင္ ေသေအာင္၀ိုင္းရိုက္ၾကပါ လို႔မွာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရြာသားေတြက ခိုးမႈက်ဴးလြန္တဲ့ လူတေယာက္ကို အျပစ္ဘယ္ေလာက္ဘဲရွိရွိ သူတို႔မရိုက္ခ်င္ၾကဘူး။ ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ဘဲ နားခ်ဆံုးမေစခ်င္တယ္။ ရဲေဘာ္ေတြဟာ တပ္စခန္းမွာ အႏိုင္က်င့္ခံရလို႔ ရိကၡာမ်ားကို အထက္ကလူေတြ ျဖတ္စားခံရလို႔ သူတို႔ဟာ ၀မ္းေရးအတြက္ ခိုးတဲ့အလုပ္ကို လုပ္လာၾကရတယ္လို႔ ရြာသားေတြက အဲလိုဘဲျမင္ၾကတယ္။ တခ်ိန္က ရြာသားေတြဟာ တပ္က အထမ္းေပၚတာေခၚတာ တာ၀န္မေက်လို႔ ရြာသားေတြ အရိုက္ခံရတယ္။ ရြာနားက ဗမာတပ္စခန္းကို ေတာခိုသူေတြက လာေရာက္ ပစ္ခတ္တာ ခံရၿပီဆိုရင္ တပ္စခန္းအနီးအနားရွိ အျပစ္မရွိ ရြာသူႀကီးမ်ားကို တိရိစၦာန္သဖြယ္ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႕ အၿမဲရိုက္ေလ့ရွိေပမယ့္ ရြာသားရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈကို ခိုးယူက်ဴးလြန္တဲ့ တပ္ကရဲေဘာ္ေတြကို ရြာသားေတြ ဖမ္းမိတိုင္း တပ္တာ၀န္ရွိသူထံကို ေကာင္းေကာင္းျပန္အပ္တယ္။ တပ္က ရြာသူႀကီးကို ရိုက္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ဳိးလို ရြာသားေတြ ျပန္ၿပီးကလဲ့စားရိုက္ခ်င္စိတ္ မရွိၾကပါဘူး။ ရြာသားေတြဟာ ရိုးရိုးသားသားနဲ႕ ကိုယ္ခ်င္းစာနာ တတ္တဲ့စိတ္ အရမ္းရွိၾကတယ္။
ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ၀ါးျပားရပ္ကြက္မွာ ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သူအိမ္ၿခံ၀င္းဟာ စစ္တပ္အသိုင္းအ၀ိုင္း မိသားစုတစ္စုရဲ႕ အိမ္ၿခံ၀င္းနဲ႕ကပ္ေနတယ္။ အုတ္တံတိုင္းလည္း မကာထားဘူး။ တိုင္နဲ႕ဘဲ အမွတ္အသား လုပ္ထားတယ္။ တပ္က မိသားစုအိမ္ဟာ ၿခံစည္းရိုး အုတ္တံတိုင္းေဆာက္ဖို႔ လက္သမားေတြတိုင္းခိုင္းတယ္။ လက္သမားတိုင္းေနခ်ိန္မွာ အိမ္ရွင္က သူအမ်ဳိး စစ္ဗိုလ္သံုးေယာက္ေလာက္ေခၚလာၿပီး ၾကည့္ခိုင္းတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္း သူငယ္ခ်င္းပိုင္တဲ့ ေျမကြက္ထဲ့ကို တေပေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ခ်ဲ႕ယူၿပီး လက္သမားေတြကို ေျမာင္းတူး တံတိုင္း တခါတည္းပါေဆာက္ခိုင္းခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းက က်ေနာ္လိုမ်ဳိးဘဲ ဗမာစကားသိပ္မတတ္ေတာ့ ျပန္မျငင္းခ်င္ဘူးတဲ့။ ေျမဂရမ္ ပံုစံ ၁၀၅ ေတာ့ ရွိတယ္ သူတို႔နဲ႕ စကားမ်ားရင္ တရားရံုးေရာက္မယ္။ တရားရံုးက အမွန္တရားကို ၾကည့္တာထက္ ေငြပံုကို ၾကည့္တာမ်ားတယ္။ တရားရံုးတိုင္ရင္ ေငြကုန္ လူပင္ပမ္း အခ်ိန္ကုန္ရံုဘဲဆိုၿပီး တိတ္တိတ္ဘဲ သီးခံေတာ့တယ္။ စစ္တပ္နဲ႕ နီးတဲ့ ရြာဆို ဘ၀လံုၿခံဳဖူလံုမႈ မရွိ၊ စစ္ဗိုလ္အိမ္နဲ႕ အိမ္းနီးနားခ်င္းျဖစ္ရင္ ေျမကြက္ကိုညစ္ယူ စစ္တပ္ စစ္သား မွန္သမွ်ကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ ခုေခတ္စစ္သားဟာ လိုင္စင္ရ ဓါးျမနဲ႕ တူတယ္ အရာရာအားလံုးကုိ သူတို႔ သေဘာက်ၿပီဆို အခမဲ့နဲ႕ ရခ်င္ၾကတယ္လို႔ က်ေနာ္ သူကို ေတြ႕တိုင္း အဲဒီလို အျမဲေျပာေလ့ရွိတယ္။
ဟိုပံုးၿမိဳ႕က အေျခစိုက္တဲ့ တိုင္းဗဟိုအမွတ္(၃)ေလ့က်င့္ေရးတပ္ဟာ ၿမိဳ႕ဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အေရွ႕ဘက္ ေရခုႏွစ္ေပါက္ နားမွာရွိတဲ့ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚက သစ္ေတာေတြကို တပ္စခန္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ဆိုၿပီး အကုန္ခုတ္ရွင္းလိုက္တယ္။ ရပ္ကြက္သူ ရပ္ကြက္သားမ်ားနဲ႕ ရြာသူရြာသားမ်ားက ညေနပိုင္းအခ်ိန္ ၿခံကျပန္လာၿပီဆိုရင္ အဲဒီ ေရခုႏွစ္ေပါက္မွာ ေရသြားခတ္ၾက၊ ေရသြားခ်ဳိးၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီေနရာကို တိုင္းဗဟိုအမွတ္(၃)က တပ္ပိုင္နယ္ေျမအျဖစ္ သိမ္းယူၿပီးတဲ့ေနာက္ တပ္သားရဲေဘာ္မ်ားက အဲဒီေရခုႏွစ္ေပါက္မွာ ေရလာခတ္တဲ့ ေဒသခံအမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ အေႏွာက္အယွက္ေပးလာတယ္။ မုဒိမ္းက်င့္မႈ ေတြလဲ မၾကာခဏၾကားရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲဒီေရခုႏွစ္ေပါက္မွာ မိန္းကေလး တဦးစ ႏွစ္ဦးစ မသြားရဲေတာ့ဘူး ရဲေဘာ္ေတြ မုဒိမ္းက်င့္ ခံရမွာကို ေၾကာက္လန္႔လာၾကတယ္။
တပ္စခန္း အနားပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ စိုက္ခင္းမ်ားဟာ အရင္က ၿခံပိုင္ရွင္ေတြ သီးႏွံဖ်က္ပိုးတာ ရင္ဆိုင္ရေပမဲ့ တပ္စခန္း ေထာင္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ၿခံပိုင္ရွင္ေတြဟာ သီးႏွံဖ်က္ပိုးကုိ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အျပင္ ရဲေဘာ္စစ္သားေတြရဲ႕ သူတို႔မိသားစုမ်ားရဲ႕ ၀င္ေရာက္ခိုးယူ ဖ်က္စီးမႈကို ပါ ရင္ဆိုင္လာၾကရတယ္။ အဲဒီခိုးယူလုယွက္တဲ့ ျပႆနာ မကဘူး တခါတေလ ဗမာစစ္သားမ်ားဟာ ဓါးေျမာင္ကိုယ္စီနဲ႕ စိုက္ခင္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြကို ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ၾကတယ္။ ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ခ်စ္ေရး အတင္းလာေျပာတယ္။ တခါတေလ မုဒိမ္းပါ ျပဳခဲ့တယ္။ တပ္စခန္းနီးတဲ့ ၿခံယာစိုက္ခင္းေတြမွာ ၿခံပိုင္ရွင္ အမ်ဳိးသမီးေတြဆိုရင္ ေယာကၤ်ားမပါဘဲ စိုက္ခင္းမွာ မသြားရဲၾကေတာ့ဘူး။ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ လံုၿခံဳမႈမရွိေတာ့ဘူး။ တိုင္းဗဟို အမွတ္(၃)ေလ့က်င့္ေရးတပ္စခန္းနဲ႕ နီးတဲ့ ၿမိဳ႕ဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ မွီခိုေနတဲ့ ေၾကာင္မ်ားလဲ ရဲေဘာ္မ်ားေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ေၾကာင္ေတြ မ်ဳိးသုန္းသြား ခဲ့တယ္။
ဘန္းယဥ္၊ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕ေတြမွာ အေျခစိုက္တဲ့ ခလရ ၄၂၃ နဲ႕ ခလရ ၄၂၄ ခလရ ၄၂၅ လဲ တပ္စခန္း အနီးအနားက ရြာသားေတြပိုင္ဆိုင္တဲ့ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ားနဲ႕ စိုက္ခင္းကို ၀င္ေရာက္အေႏွာင့္အယွက္ ေပးတာမကဘူး တခါတေလ စစ္တပ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေသာက္သံုးေရကိုပါ တပ္အနီးအနားရွိ ေက်းရြာသားမ်ားကို ေရခတ္ခုိင္းေစၿပီး တပ္စခန္းအထိ လာပို႕ခိုင္းတယ္။ ခလရ ၄၂၃ နဲ႕ ခလရ ၄၂၄ တပ္သားတခ်ဳိ႕ဟာ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕ အနီးအနားက ေက်းရြာေတြရဲ႕ ကၽြဲႏြားမ်ားကိုပါ ခ်မ္းသာမႈမေပးဘူး။ ရြာသားေတြက မၾကာခဏ ကၽြဲႏြားေတြ ေပ်ာက္သြားၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕ အေရွ႕ဘက္ရွိ ၀ါးေတာရြာက ရြားသားတဦးရဲ႕ အိမ္ေအာက္က ခ်ည္ထားတဲ့ ႏြားမ်ားအနက္ တေကာင္ ညနက္အခ်ိန္မွာ အခိုးခံခဲ့ရတယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ပိုင္ရွင္က ႏြားတေကာင္ ေပ်ာက္မွန္းသိသြားေတာ့ ႏြားေျခရာကို လက္ခံလိုက္ေတာ့ ခလရ ၄၂၃ တပ္စခန္း ဂိတ္၀သို႔ ေရာက္သြားေတာ့ ဆက္ၿပီး ေျခရာမလိုက္ရဲေတာ့ဘူး။ တခ်ိန္က သူကူညီဖူးခဲ့တဲ့ ၄၂၃ တပ္သား ေဆးမွဴးတေယာက္ဆီကို အကူအညီေတာင္းၿပီး သူႏြားကို စံုစမ္းခိုင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီတပ္သားေဆးမွဴးစံုစမ္းလိုက္ေတာ့ အေျဖေပၚလာတယ္။ တပ္ထဲ့က ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႕ဟာ သူတို႔ခိုးတဲ့ႏြားေတြကို ၄၂၃ နဲ႕ ၄၂၄ တပ္စခန္းၾကားက ေခ်ာက္ထဲမွာ ေပၚၿပီး (သတ္ၿပီး) မနက္မိုးလင္းရင္ ဆီဆိုင္ေစ်းအနီးတ၀ိုက္တို႔ ကားဂိတ္တို႔မွာ ရဲေဘာ္မယားေတြက သြားေရာင္းၾကတယ္။ ႏြားေပၚၿပီး ေ၀စုေတြ မညီေတာ့ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ အျမင္မၾကည္တာေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ေဆးမွဴးတေယာက္ ၀င္စံုစမ္းလိုက္ေတာ့ တဦးကို တဦးေဖာ္ၾကတယ္။ အဲဒီ ၀ါးေတာရြာက ခိုးထားတဲ့ ႏြားနဲ႕ဆို (၂၇) ေကာင္ရွိၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီႏြားေတြအားလံုးဟာ ၄၂၃ နဲ႕ ၄၂၄ တပ္ စခန္းႏွစ္ခုၾကားက ေခ်ာက္ထဲမွာဘဲ ညအခ်ိန္မွာ သတ္တဲ့အေၾကာင္း၊ မနက္မိုးလင္းၿပီဆိုရင္ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕မွာ သြားေရာင္းတဲ့အေၾကာင္းေတြ အကုန္ေပၚလာေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စခန္းတာ၀န္ရွိသူေတြက ႏြားခိုးမႈ က်ဴးလြန္သူကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးမယူေပးခဲ့ဘူး။
ဗမာတပ္စခန္းအနီးအနားရွိတဲ့ ေက်းရြာမ်ားဟာ တပ္က ရြာသားမ်ားအတြက္ ဘ၀လံုၿခံဳမႈ မေပးတဲ့အျပင္ စား၀တ္ေနေရးဖူလံုမႈပါ ၿခိမ္းေျခာက္လာတယ္။ စစ္စခန္းအနီးအနားရွိ ေက်းရြာသူေက်းရြာသားမ်ားဟာ ယခင္က မိမိတို႔ အိုးအိမ္ေတြကို စိတ္ခ်လက္ခ် ပစ္ထားၾကၿပီး ေတာင္ယာမ်ားသို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ သြားလုပ္ၾကတယ္။ စစ္တပ္စခန္း အေျခခ်လာၿပီး ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အိုးအိမ္ေတြကို မပစ္ထားရဲၾကေတာ့ဘူး မိသားစု၀င္တေယာက္ေယာက္က ၿခံအလုပ္ကို ပစ္ထားၿပီး အိမ္ကို သူခိုးမ်ား ၀င္ေရာက္ခိုးယူမႈ မခံရေအာင္ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္ေပး ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကရတယ္။
ဗမာတပ္စခန္းရဲ႕ အနီးအနားက ရွိတဲ့ ေက်းရြာမ်ားဟာ အိမ္ေမြးတဲ့ ၾကက္ ဘဲမ်ားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၿခံကထြက္တဲ့ သီးႏွံမ်ားျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေမြးထားတဲ့ ေၾကာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သင္းကုတ္က ေမြးထားတဲ့ ကၽြဲႏြားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ၀င္ေရာက္ခိုးယူတဲ့ ရဲေဘာ္မ်ားကို တခါတေလ ရြာသားမ်ား ဖမ္းမိၾက တယ္။ ဖမ္းမိတဲ့ ခိုးမႈက်ဴးလြန္ ရဲေဘာ္မ်ားကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ဘဲ တပ္စခန္းတာ၀န္ခံမ်ားဆီကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပန္အပ္ၾကတယ္။ အဲလိုမ်ဳိးျပန္ပို႔တဲ့အခ်ိန္မွာ တပ္စခန္း တာ၀န္ခံ ဗိုလ္မွဴး ဗိုလ္ႀကီး ေတြက ေနာက္ထပ္တခါ ဖမ္းမိရင္ ေသေအာင္၀ိုင္းရိုက္ၾကပါ လို႔မွာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရြာသားေတြက ခိုးမႈက်ဴးလြန္တဲ့ လူတေယာက္ကို အျပစ္ဘယ္ေလာက္ဘဲရွိရွိ သူတို႔မရိုက္ခ်င္ၾကဘူး။ ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ဘဲ နားခ်ဆံုးမေစခ်င္တယ္။ ရဲေဘာ္ေတြဟာ တပ္စခန္းမွာ အႏိုင္က်င့္ခံရလို႔ ရိကၡာမ်ားကို အထက္ကလူေတြ ျဖတ္စားခံရလို႔ သူတို႔ဟာ ၀မ္းေရးအတြက္ ခိုးတဲ့အလုပ္ကို လုပ္လာၾကရတယ္လို႔ ရြာသားေတြက အဲလိုဘဲျမင္ၾကတယ္။ တခ်ိန္က ရြာသားေတြဟာ တပ္က အထမ္းေပၚတာေခၚတာ တာ၀န္မေက်လို႔ ရြာသားေတြ အရိုက္ခံရတယ္။ ရြာနားက ဗမာတပ္စခန္းကို ေတာခိုသူေတြက လာေရာက္ ပစ္ခတ္တာ ခံရၿပီဆိုရင္ တပ္စခန္းအနီးအနားရွိ အျပစ္မရွိ ရြာသူႀကီးမ်ားကို တိရိစၦာန္သဖြယ္ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႕ အၿမဲရိုက္ေလ့ရွိေပမယ့္ ရြာသားရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈကို ခိုးယူက်ဴးလြန္တဲ့ တပ္ကရဲေဘာ္ေတြကို ရြာသားေတြ ဖမ္းမိတိုင္း တပ္တာ၀န္ရွိသူထံကို ေကာင္းေကာင္းျပန္အပ္တယ္။ တပ္က ရြာသူႀကီးကို ရိုက္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ဳိးလို ရြာသားေတြ ျပန္ၿပီးကလဲ့စားရိုက္ခ်င္စိတ္ မရွိၾကပါဘူး။ ရြာသားေတြဟာ ရိုးရိုးသားသားနဲ႕ ကိုယ္ခ်င္းစာနာ တတ္တဲ့စိတ္ အရမ္းရွိၾကတယ္။
ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ၀ါးျပားရပ္ကြက္မွာ ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သူအိမ္ၿခံ၀င္းဟာ စစ္တပ္အသိုင္းအ၀ိုင္း မိသားစုတစ္စုရဲ႕ အိမ္ၿခံ၀င္းနဲ႕ကပ္ေနတယ္။ အုတ္တံတိုင္းလည္း မကာထားဘူး။ တိုင္နဲ႕ဘဲ အမွတ္အသား လုပ္ထားတယ္။ တပ္က မိသားစုအိမ္ဟာ ၿခံစည္းရိုး အုတ္တံတိုင္းေဆာက္ဖို႔ လက္သမားေတြတိုင္းခိုင္းတယ္။ လက္သမားတိုင္းေနခ်ိန္မွာ အိမ္ရွင္က သူအမ်ဳိး စစ္ဗိုလ္သံုးေယာက္ေလာက္ေခၚလာၿပီး ၾကည့္ခိုင္းတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္း သူငယ္ခ်င္းပိုင္တဲ့ ေျမကြက္ထဲ့ကို တေပေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ခ်ဲ႕ယူၿပီး လက္သမားေတြကို ေျမာင္းတူး တံတိုင္း တခါတည္းပါေဆာက္ခိုင္းခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းက က်ေနာ္လိုမ်ဳိးဘဲ ဗမာစကားသိပ္မတတ္ေတာ့ ျပန္မျငင္းခ်င္ဘူးတဲ့။ ေျမဂရမ္ ပံုစံ ၁၀၅ ေတာ့ ရွိတယ္ သူတို႔နဲ႕ စကားမ်ားရင္ တရားရံုးေရာက္မယ္။ တရားရံုးက အမွန္တရားကို ၾကည့္တာထက္ ေငြပံုကို ၾကည့္တာမ်ားတယ္။ တရားရံုးတိုင္ရင္ ေငြကုန္ လူပင္ပမ္း အခ်ိန္ကုန္ရံုဘဲဆိုၿပီး တိတ္တိတ္ဘဲ သီးခံေတာ့တယ္။ စစ္တပ္နဲ႕ နီးတဲ့ ရြာဆို ဘ၀လံုၿခံဳဖူလံုမႈ မရွိ၊ စစ္ဗိုလ္အိမ္နဲ႕ အိမ္းနီးနားခ်င္းျဖစ္ရင္ ေျမကြက္ကိုညစ္ယူ စစ္တပ္ စစ္သား မွန္သမွ်ကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ ခုေခတ္စစ္သားဟာ လိုင္စင္ရ ဓါးျမနဲ႕ တူတယ္ အရာရာအားလံုးကုိ သူတို႔ သေဘာက်ၿပီဆို အခမဲ့နဲ႕ ရခ်င္ၾကတယ္လို႔ က်ေနာ္ သူကို ေတြ႕တိုင္း အဲဒီလို အျမဲေျပာေလ့ရွိတယ္။
မွတ္ရန္။ ။ Pa-Oh People Info ဆိုက္မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖၚျပထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment