ပအုိ၀္းရိုးရာ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းအက

Thursday, 20 May 2010: Network Media Group

ကိုေအာင္ေက်ာ္။ ။ မဂၤလာပါ။ အပတ္စဥ္တင္ဆက္ေနက် တုိင္းရင္းသားရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈ အစီအစဥ္မွာ ဒီအပတ္ တင္ဆက္ေပးမွာကေတာ့ ပအုိ၀္းလူမ်ဳိးရဲ႕ ရိုးရာအတီးအကထဲမွာ မပါမျဖစ္ ပါတဲ့ ေမာင္းမြဴးခ်ဳန္ ဆိုတဲ့ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းအက အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပြဲလမ္းသဘင္ရွိတဲ့အခါမွာ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းဟာ ေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္ၿပီး တီးၾက ရပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို က်ေနာ္ေအာင္ေက်ာ္နဲ႕ မစံပယ္က တင္ဆက္သြားပါမယ္။

ကိုေအာင္ေက်ာ္။ ။ ေမာင္ႀကီးဆုိင္းကို တီးတာေရာ ကျပတဲ့အခါမွာ ဘ၀မွာ အေတာ္ အတန္ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ၾကတဲ့ အသက္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ ငါးဆယ္၀န္းက်င္ အရြယ္ အမ်ဳိးသားေတြက တီးကမွပဲ လိုုက္ဖက္တာပါ။

မစံပယ္။ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ပအုိ၀္းရိုးရာ ေမာင္ႀကီးဆုိင္းဟာ ေအးခ်မ္းသာယာ ျခင္းနဲ႕ တည္ၿငိမ္ျခင္း သႏၱရသကို ေဖာ္က်ဴးတဲ့ ဂီတသံစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ တီးခတ္တဲ့အခါမွာ လည္း တျခားရိုးရာ ေမာင္းဆိုင္းေတြလို ျမန္ျမန္တီးလို႕ မရပါဘူး။ အခ်ိန္ယူၿပီး ေလးေလးပင္ပင္ တည္ၿငိမ္မႈနဲ႕ ျဖည္းျဖည္းညင္ညင္သာသာ တီးခတ္ရပါတယ္။

ကိုေအာင္ေက်ာ္။ ။ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းကို တီးခတ္တဲ့အခါမွာ လူ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ လိုပါတယ္။ ေမာင္းႀကီးဆိုင္းမွာ ပါ၀င္တဲ့ တူရိယာေတြကေတာ့ အႀကီးဆံုးေမာင္း အခ်င္း ၂ ေပ ၂ လက္မ ေမာင္းကေန အငယ္ဆံုး ေျခာက္လက္မ ရွိတဲ့ ေမာင္းအႀကီး အလတ္ အေသး ႀကီးစဥ္ငယ္လုိက္ ေမာင္း ၇ လံုးပါပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လင္းကြင္းႀကီးတလံုး၊ ႏွစ္ဖက္ပိတ္စည္ တစ္လံုးနဲ႕ စည္းတစံု ျဖစ္ပါတယ္။ အဲလို တီးခတ္တဲ့ေနရာမွာ လင္းကြင္းႀကီး တီးခတ္သူက အဓိက က်တယ္လို႕ ေရွးမီေနာက္မီ တဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးသီရိဓမၼက မိန္႕ၾကားပါတယ္။

ဦးသီရိဓမၼ။ ။ ဆရာေတာ္ ပအို၀္းလိုမိန္႕ၾကားတာကေတာ့ လင္းကြင္းက အဲဒီေနရာမွာ အဓိက အခ်က္ျဖစ္တယ္။ လင္းကြင္းတီး တဲ့က ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ တီးတတ္ရ မယ္။ ေမာင္းေတြကို လူတုိင္းတီးတတ္ေပမယ့္ လင္းကြင္းကို မတီးတတ္ၾကဘူး။ လင္းကြင္းတီး တဲ့သူက စည္းခ်က္မညီရင္ ေမာင္းေတြ တီးတဲ့ အခါမွာလည္း တေယာက္တသံစီ ထြက္ကုန္တယ္လို႕မိန္႕တာပါ့။ သူက ေမာင္းလတ္နဲ႕ မတူဘူး။ ေမာင္းလတ္က ႀကိဳက္သလို တီးလို႕ရတယ္။ အဲဒါက အဓိက ဗံုသမား။ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းမွာက လင္းကြင္းသမားက အဓိက အခ်က္ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတက္တာဆိုရင္ ေက်ာက္းေလွခါးေရာက္တာနဲ႕ ကြတ္တိအဲမွာ အၿပီးရပ္ရတယ္။ တီးလို႕မတတ္တဲ့သူေတြဆို ေရွ႕ကို ေက်ာ္သြားတာတို႕ မေရာက္ခင္ ၿပီးသြားတို႕ ျဖစ္တာေပါ့။ အဓိက ပန္းတုိင္ကို မေရာက္ ဘူး ပစ္မွတ္ကို မမွန္ဘူး အဲလိုေပါ့။ အဲလိုျဖစ္ရင္ သူမ်ားေတြ ရယ္စရာ ျဖစ္တာေပါ့။ ေက်ာင္းေလွကားရင္းအထိ တီးမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႕ခ်ိန္တီးႏုိင္ရမယ္။ ေလွကားရင္းကေန ေက်ာင္းထဲ၀င္ခါနီးမွာ အဆံုးသတ္ရတယ္။ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းမွာက အဲဒီလင္းကြင္းသားက အဓိက ျဖစ္တယ္လို႕ ဆရာ ေတာ္က မိန္႕ၾကားပါတယ္။

မစံပယ္။ ။ ရိုးရာေမာင္းဆုိင္းအကမွာ ပါ၀င္ကျပသူေတြကေတာ့ အကကို သီးျခား ေလ့က်င့္သင္ယူတာေတြ မရွိပါဘူး။ ေမာင္းဆုိင္းရဲ႕ စည္း၀ါးခ်က္အတုိင္း ေခါင္း၊ ေျခ၊ လက္ေတြကို လက္ကြက္ ကဟန္နဲ႕အညီ လူတုိင္း အလြယ္တကူ ဆင္ႏြဲကျပႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ သက္ႀကီးပိုင္းေတြဆိုရင္ ရိုးရာသိုင္းကြက္ေတြနဲ႕ ပံုေဖာ္ျပေလ့ရွိတယ္လို႕ ဆရာေတာ္ ဦးသီရိဓမၼက မိန္႕ၾကားပါတယ္။

ဦးသီရိဓမၼ။ ။ ဦးသီရိဓမၼ ရွင္းျပတာကေတာ့ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းမွာေတာ့ ကတာ ျဖည္းျဖည္းညင္ညင္သာသာ ကတာ။ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြဆိုေတာ ကတဲ့အခါမွာ ကကြက္ ေတြကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ပဲ ကတယ္။ စကားထာဆိုတဲ့အခါမွာ ျဖည္းျဖည္းေလးပဲ။ ကတဲ့အခါ လက္ေျမာက္တာတို႕ ကဟန္ ေတြလည္း အျမင့္ကိုပဲ ပင့္ၿပီး ကတယ္။ သုိင္းအကဆိုလည္း ဗန္ရွည္ေပါ့ ၁၂ ကြက္ အကေပါ့။ ဗန္တိုမဟုတ္ဘူး။ ေမာင္းႀကီးနဲ႕ကေတာ့ သိုင္းကြက္နဲ႕ဆို ၄ ကြက္၊ ၈ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ၁၆ ကြက္ အဲလို ဗန္ရွည္အကနဲ႕ ကၾကတာ။ လက္ဟန္ ေျခဟန္လည္း ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ပင့္ၿပီး ကၾကတာေပါ့။ အရင္တုန္းကေတာ့ အဲလိုပဲ ကၾကတယ္။ လို႕ ဆရာေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေမာင္ႀကီးဆုိင္းအကကို ရွင္းျပသြားတာပါ။

ကိုေအာင္ေက်ာ္။ ။ ေမာင္းႀကီးဆိုင္းအကဟာ စည္းလံုးညီညႊတ္ျခင္း၊ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးျခင္း ေတြကို ရိုးရာအႏုပညာရဲ႕ ပရိယာယ္ သ႑ာန္တမ်ဳိးနဲ႕ ရယူႏုိင္ၾကတယ္လို႕ ပအုိ၀္း လူမ်ဳိးေတြက ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေမာင္ႀကီးဆုိင္းအကဟာ အသက္အရြယ္ရၿပီး လူႀကီးပိုင္းေတြက ကျပေလ့ရွိတဲ့ ရိုးရာအလွဴ ပေဒသာပင္ကို ထမ္းၿပီး ကျပရတဲ့ လူစုလူေ၀း အကလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရဲရင့္တည္ၾကည္ျခင္း၊ ခန္႕ညားျခင္း၊ က်က္သေရ ရွိျခင္းေတြကို သရုပ္ေဖာ္ပါတယ္။

မစံပယ္။ ။ ေမာင္ႀကီးဆုိင္းအကဟာ ပြဲလမ္းသဘင္ရွိတဲ့အခါေတြမွာ ေရွ႕ေဆာင္ ၿပီး တီးခတ္ကျပရတဲ့အတြက္ ပအုိ၀္းလူေတြ အထြဋ္အျမတ္ထားတဲ့ ရိုးရာအက ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ ဆက္မိန္႕ၾကားတာကေတာ့ ေမာင္းႀကီး ေမာင္းဆုိင္းဆိုတာက တကယ့္တို႕ ပအုိ၀္းထံုးစံ စစ္စစ္ျဖစ္တယ္။ တျခားကေန လာတာမဟုတ္ဘူး။ ဆြမ္းေတာ္ႀကီးေလာင္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရွင္ျပဳရဟန္းခံပြဲမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းသမားက ေရွ႕က ဦးေဆာင္ရကျပရတယ္။ ေမာင္းလတ္က ဒုတိယ၊ သက္ႀကီးပိုင္းက ပထမေပါ့။ ကတဲ့ေနရာမွာလည္း ၀ိုင္းၿပီး အတူတူကၾကတာ။ တီးခတ္တာလည္း ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ပဲ ကတဲ့အခါမွာလည္း ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ပဲ ကၾကတယ္ ဆရာေတာ္ကလို႕ မိန္႕ၾကားတာပါ။

ကိုေအာင္ေက်ာ္။ ။ ေမာင္းႀကီးဆုိင္းအကဟာ ရဟန္းခံရွင္ျပဳပြဲ၊ ဥပုသ္စာဂပြဲ၊ သီတြင္းကြၽတ္လ ဆီမီးပူေဇာ္ပြဲ၊ တန္ေဆာင္တုိင္ ကထိန္သကၤန္းကပ္လွဴပြဲ၊ ႏွစ္သစ္ကူး အတာ တက္ပြဲ၊ ကဆုန္ေညာင္ေရသြန္းပြဲ၊ ဘုရားထီးတင္ပြဲ ဗုဒၶပူဇနိယပြဲေတာ္နဲ႕ တေပါင္းလျပည့္ ပအုိ၀္းအမ်ဳိးသားေန႕ ပြဲေတြမွာ ကျပေလ့ရွိပါတယ္။

မစံပယ္။ ။ ဒီအကဟာ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ရက္ႀကီးခါႀကီးေရာက္တဲ့အခါမွ တီးခတ္က ၾကေပမယ့္ ေတာရြာေတြမွာေတာ့ ေနရာအႏွံ႕ေတြမွာ ဥပုသ္ေန႕ေရာက္တုိင္း ေမာင္းႀကီးဆုိင္းသံဟာ ဒီေန႕အထိ ၾကားေနရဆဲပါ။ ေသာတရွင္အေပါင္း ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ ၾကပါေစ။