ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို အလည္တစ္ေခါက္ ႏွစ္ဆန္းက ေရာက္ခဲ့သည္။ အင္းေလး ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားငါးဆူႏွင့္ အင္းတိမ္ဘုရားႀကီးကို ဖူးခဲ့သည္။ ထမ္းဆန္းဂူအေၾကာင္း ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလထုတ္ သူရဇၨမဂၢဇင္းတြင္ ဖတ္ဖူးၿပီးကတည္းက သြားခ်င္စိတ္ ရွိေနခဲ့သည္။
ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲမ်ားျဖင့္ လွသည့္အေၾကာင္း ဖတ္ထားခဲ့ရသျဖင့္ စိတ္၀င္စားမိသည္။
ေတာင္ေပၚသားတည္းခိုခန္းက စီစဥ္ေပးသည့္ ပရက္စတို ၄၈/ကားသစ္ ေလး ျဖင့္ ေတာင္ႀကီးမွ နံနက္ ၉ နာရီထြက္ ခဲ့သည္။
ဟိုပံုး-လြိဳင္လင္လမ္းပိုင္းအခ်ဳိ႕ ကို ျပင္ေနဆဲျဖစ္ေသာ္လည္း လမ္းခရီး ကားလမ္းက ေကာင္းပါသည္။
ေတာင္ ႀကီးမွ ဟိုပံုးသို႔ ၁၂ မိုင္၊ ဟိုပံုးမွ လိြဳင္လင္ လမ္းအတိုင္း ၁၄ မိုင္ခန္႔တြင္ ထမ္းဆမ္း ဂူကို ေရာက္သည္။ ေတာင္ႀကီးမွ စုစု ေပါင္း ၂၆ မိုင္ေ၀းၿပီး ကားေမာင္းခ်ိန္ တစ္နာရီေက်ာ္ ၾကာသည္။
ကားလမ္း၏လက္၀ဲဘက္ ထမ္းဆမ္း ဂူကို ဆင္းေသာကားလမ္းက မတ္ ေစာက္လွသည္။ ကားလမ္း၏ ေအာက္ ဘက္ ေပ ၁၅၀ ခန္႔နက္သည့္ ေခ်ာက္ ထဲတြင္ ဂူက တည္ရွိေနသည္။ ဂူအ၀င္၀ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲမ်ားကို စျမင္ေနရသည္။
ကြ်န္ေတာ့ရင္ထဲရွိ အံ့ဩမႈမွာ အစိုင္အခဲ အျဖစ္ ႀကီးထြားသြားသည္။ ထမ္းဆမ္းဂူကို ကြ်န္ေတာ္က ယခင္ ေရာက္ဖူးေသာဂူမ်ားႏွင့္ အတူတူျဖစ္မည္ဟု နဂိုက ထင္ထားခဲ့သည္။
ေမၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္က ပိတ္ခ်င္းေျမႇာင္ ဂူ၊ ကေလာၿမိဳ႕က ေရႊဥမင္ဘုရားဂူ၊ ပင္းတယဂူ၊ မြန္ျပည္နယ္က ခ႐ုံဂူ၊ ဘုရင္ညီဂူ စသည္ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ ဖူးသေလာက္ဂူေတြႏွင့္ ထမ္းဆမ္းဂူက လားလားမွ် မတူပါ။
ထမ္းဆမ္းဂူသည္ သက္ရင့္ထံုး ေက်ာက္ဂူအတြင္း အလြန္လွပေသာ ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲ (Stalactites) မ်ားပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ေျမေပၚမွ ထိုးထြက္ေနေသာ ေက်ာက္သားတိုင္ (Stalagmites) အမ်ဳိးမ်ဳိးပံုစံတို႔ျဖင့္ အံ့မခန္းဖြယ္ရာ အဖုိးတန္ဂူတစ္ခု ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ ရသည္။
ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲမ်ားသည္ အျဖဴေရာင္၊ အ၀ါေရာင္၊ အညိဳေရာင္ စသည္ ျဖင့္ အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိသကဲ့သို႔ သစ္သီးပံုမ်ား၊ လွံ၊ ဓားပံုမ်ား၊ လိုက္ကာကဲ့သို႔ အတြန္႔အလိပ္မ်ား၊ ထီးျဖဴ၊ မီးခိုး ေရာင္ပံုသဏၭာန္မ်ားစသည္ျဖင့္ လွပစြာ ရွိေနသည္။
ေက်ာက္သားတိုင္မ်ား၏ အရစ္လိုက္ ဖြဲ႕စည္းျဖစ္ေပၚေနမႈမ်ား၊ နံရံမ်ား၌ ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲမ်ား က်ေနပံုမ်ားသည္ လြန္စြာထူးျခား လွပေနသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။
ဂူအျမင့္က အျမင့္ဆံုးေနရာတြင္ ေပ ၆၀ ခန္႔ ျမင့္ၿပီး အက်ယ္ဆံုးေနရာတြင္ ေပ ၂၀၀ ခန္႔ က်ယ္ပါသည္။
ထမ္းဆမ္းဂူကို အဖိုးတန္ဂူဟု ကြ်န္ေတာ္ ကင္ပြန္းတပ္ရျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိပါသည္။
၁၉၈၄ ခုႏွစ္တြင္ ကြ်န္ေတာ္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႔ တာ၀န္ျဖင့္သြားေရာက္စဥ္က ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္၊ လူေရး(Luray) ၿမိဳ႕ကေလးရွိ လူေရးဂူ (Luray Caverns) ကို ေရာက္ခဲ့ဖူးပါသည္။
ရွန္နန္ဒိုေတာင္ၾကား (Shenandoah Valley) တြင္တည္ရွိသည့္ လူေရးဂူသည္ ထမ္းဆမ္းဂူကဲ့သို႔ သက္တမ္း ရင့္ထံုးေက်ာက္ဂူျဖစ္ၿပီး သက္တမ္းႏွစ္ သန္းေပါင္း ၄၀ ခန္႔ ရွိသည္ဟု သိရပါသည္။
လူေရးဂူကို ၁၈၇၈ ခုႏွစ္၊ ဩဂုတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး ၁၉၀၆ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ လာေရာက္ၾကည့္ ႐ႈသူမ်ားကို ဖြင့္ေပး ခဲ့သည္။
၁၉၀၅ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွစၿပီး Luray Caverns Corporation က ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည္မွာ ယေန႔တိုင္ပင္ ျဖစ္သည္။
၁၉၀၆ ခုႏွစ္တြင္ တစ္ႏွစ္ ဧည့္သည္ ၁၈,၀၀၀ လာေရာက္ခဲ့ရာမွ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ႏွစ္စဥ္ ဧည့္သည္ ၅၀၀,၀၀၀ လာေရာက္ေသာ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ ေဒသတစ္ခု ျဖစ္လာပါသည္။
၁၉၈၄ ခုႏွစ္က လူေရးဂူသို႔ ၀င္ေၾကး ဆယ္ေဒၚလာခန္႔ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့ပါ။
သို႔ေသာ္ ယေန႔ ဂူသို႔၀င္ေၾကးမွာ လူႀကီးတစ္ေယာက္လွ်င္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂၄ ေဒၚလာ၊ အသက္ေျခာက္ ႏွစ္မွ ၁၂ ႏွစ္ကေလး တစ္ေယာက္ ၁၂ ေဒၚလာ၊ အသက္ ၆၂ ႏွစ္အထက္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ (Senior Citizens) လွ်င္ ၂၁ ေဒၚလာ ျဖစ္ေနေပၿပီ။
အုပ္စုလိုက္၀င္ေၾကး (လူ ၂၀ အထက္) တြင္ လူႀကီး ၁၅ ဒသမ ၅ ေဒၚလာ၊ လူငယ္ကေလး ၁၂ ႏွစ္ေအာက္ ၇ ဒသမ ၅ ေဒၚလာ အသီးသီး ျဖစ္သည္။
ဧည့္သည္ငါးသိန္း ႏွစ္စဥ္ လာေရာက္သည့္ လူေရးဂူ၏၀င္ေငြမွာ မေသးလွေပ။
ထို႔ျပင္ ဂူအတြင္းရွိ ဆုေတာင္းျပည့္ေရတြင္း (Wishing Well) သို႔ ေငြအေႂကြေစ့ပစ္ခ်ခဲ့သည္မ်ားကို ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွစ၍ ယေန႔ထိ ဆယ္ယူခဲ့ရာ ေဒၚလာ ခုနစ္သိန္း၊ ငါး ေသာင္းေက်ာ္ ရရွိခဲ့ၿပီး ယင္းေငြမ်ားကို ျပန္လည္လႉဒါန္းခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
လူေရးဂူသည္ ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲမ်ား၊ ေက်ာက္သားတိုင္မ်ား၊ လိုက္ကာ ပံုသဏၭာန္မ်ား၊ ၾကက္ဥေၾကာ္ပံုေက်ာက္တံုးမ်ား၊ မွန္သားျပင္ကဲ့သို႔ တည္ၿငိမ္ေသာေရကန္မ်ား စသည္ျဖင့္ လွပေသာ ဂူျဖစ္ပါသည္။
ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ဟိုပံုး- လြိဳင္လင္ကားလမ္းေပၚမွ ထမ္းဆမ္းဂူသည္လည္း လူေရးဂူကဲ့သို႔ပင္ လွပေသာ ေက်ာက္စက္ ပန္းဆြဲမ်ား၊ ေက်ာက္သားတိုင္မ်ား ဖြဲ႕စည္းျဖစ္ေပၚေနသည့္ အဖိုးတန္ဂူတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာေတာ္ ဦးေပါရိႆ (ဟိုပံုးကိုရင္ေလး)သည္ ၎၏ အိပ္မက္အရ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၆ ရက္ေန႔မွစ၍ ဖြင့္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ပါသည္။
ထမ္းဆမ္းဂူသုိ႔ လာေရာက္သူမွန္သမွ်က ဆရာေတာ္ထံ အလႉေငြမ်ား ေပးအပ္ၾကပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ အလႉဒါနက အင္အားမေသးလွပါ။
က်ပ္ေသာင္းခ်ီ၊ သိန္းခ်ီ၍ လႉဒါန္းၾကပါသည္။ ဆရာေတာ္၏ လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္ ဂူအတြင္း၌ ဘုရားဆင္းတုေတာ္အဆူဆူကို ေနရာတက် တည္ထားသည္မွာ လြန္စြာသပ္ရပ္ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ျဖစ္ပါသည္။
ေလာေလာဆယ္ ၀င္ေရာက္ေလ့လာႏိုင္သည့္ ဂူအလ်ားမွာ ေပ ၃,၀၀၀ ခန္႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္၏ မိန္႔ၾကားခ်က္အရ ေနာက္ထပ္အစိတ္အပိုင္းမ်ား ျပင္ဆင္ၿပီးပါက ဆက္၍ ဖြင့္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
လူေရးဂူတြင္ ၀င္ေရာက္ေလ့လာႏိုင္ေသာ ခရီးစဥ္သည္ ၁ ဒသမ ၂၅ မိုင္ ျဖစ္သည္။
ထမ္းဆမ္းဂူ၏အရွည္မွာ ဘယ္ႏွမိုင္ဟု ေျပာ၍မရႏိုင္ဟု သိရသည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ သူရဇၨမဂၢဇင္းအဖြဲ႕ ၀င္ေရာက္ေလ့လာခဲ့ရာ ဂူကို ေပ ၆,၀၀၀ ခန္႔ထိ ရွင္းလင္းၿပီးေၾကာင္းႏွင့္ ဂူ၏အရွည္အလ်ား မဆံုးေသးဟုသိရေၾကာင္း ဆရာ တကၠသိုလ္တင္ဟန္ေက်ာ္က ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလထုတ္ သူရဇၨမဂၢဇင္း အတြဲ ၉၊ အမွတ္ ၁၀ တြင္ ထမ္းဆမ္းဂူ၏ အံ့ဩဖြယ္ရာအလွအပမ်ားကို ျပည့္စံုစြာ ေရးသားထားသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ ဂူေတြ႕လွ်င္ ဘုရား ဆင္းတုေတာ္မ်ား ေနရာခ်ကာ ဘာသာေရးခရီး သြားေနရာအျဖစ္ ျပင္ဆင္ မြမ္းမံၾကသည္။
ကြ်န္ေတာ္သည္ ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္ျဖစ္သျဖင့္ ဂူဘုရားမ်ားကို ဖူးရလွ်င္ စိတ္ၾကည္ႏူးမႈ ရွိပါသည္။
သို႔ေသာ္ ထမ္းဆမ္းဂူသည္ သဘာ၀၏ အံ့ဩဖြယ္ရာ ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ထူးဆန္းစြာ လွပေသာဂူ ျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲမ်ား၊ ေက်ာက္သားတိုင္မ်ား မပ်က္စီးေစဘဲ သဘာ၀အတိုင္း ရွိေနလွ်င္ ပို၍အဖိုးတန္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ ႐ိုးသားစြာ ထင္ျမင္မိပါသည္။
ထမ္းဆမ္းဂူသည္ ပအို၀္းကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသတြင္ တည္ရွိသည့္ အေလ်ာက္ အနီးအနားရွိ ပအို႔၀္တိုင္း ရင္းသားမ်ားက သဒၶါထက္သန္စြာ ဆရာေတာ္သို႔ လႉဒါန္းၾကၿပီး သာသနာ့ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကသည္မွာလည္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူးစရာပင္ ျဖစ္ပါ သည္။
ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ဘက္သို႔ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား သြားလာခြင့္မျပဳဟု သိရပါသည္။
သို႔ေသာ္ ေတာင္ႀကီးမွ ၂၆ မိုင္သာ ေ၀းေသာ ထမ္းဆမ္းဂူအထိ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားကို သြားေရာက္ခြင့္ေပးၿပီး ထမ္းဆမ္းဂူကို ကမၻာက သိေစသင့္သည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။
ထမ္းဆမ္းဂူသည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္၊ ရွန္နန္ဒိုေတာင္ၾကားရွိ ကမၻာေက်ာ္ လူေရးဂူကဲ့သို႔ လွပေသာဂူျဖစ္သည့္ သတင္းေၾကာင့္ အာရွတစ္လႊားမွ ခရီးသြားမ်ား လာေရာက္ေလ့လာၾကမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။
No comments:
Post a Comment