ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ရြာ ၄၀ ေက်ာ္တြင္ ဝမ္းေရာဂါ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံေန

ေက်ာ္ခ | ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၆ ရက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္

ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းရွိ ဖယ္ခံု၊ ပင္ေလာင္းႏွင့္ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက ေဒသခ်င္း ထိစပ္ေနသည့္ ရြာ ၄၀ ေက်ာ္တြင္ ဝမ္းပ်က္၊ ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ရွိၿပီး ေသဆံုးမႈမ်ားလည္း ရွိေနၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါၿမိဳ႕နယ္ ၃ ခုအတြင္း ဇန္နဝါရီလထဲက စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အသက္ ၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ားတြင္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ပြားေနကာ အသက္ ၅၀ အထက္ လူႀကီးမ်ားလည္း ျဖစ္ပြားလ်က္ ရွိသည္။ ေဆး႐ုံမွတ္တမ္းမ်ားအရ ေဖေဖၚဝါရီ တလထဲတြင္ပင္ ေသဆံုးသူ အနည္းဆံုး ကေလး ၃ ဦး ႏွင့္ လူႀကီး ၂ ဦး ရွိေနေၾကာင္း သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ေဆး႐ုံႀကီးမ်ားထံမွ စံုစမ္းသိရွိရသည္။

“က်ေနာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ဇန္နဝါရီ ၁၆ ရက္ကေန စေရာက္လာၾကတာ။ တျဖည္းျဖည္း ပိုမ်ားလာတယ္။ ကေလးေတြ အမ်ားဆံုး ျဖစ္တယ္။ ဒီမွာေတာ့ ၈ လသားအရြယ္ ကေလးတေယာက္ ဒီဝမ္းေရာဂါနဲ႔ပဲ ဆံုးသြားတယ္။ တျခားတိုက္ နယ္ ေဆး႐ုံေတြမွာလည္း လူနာေတြ ရွိေနတယ္” ဟု ဖယ္ခံုၿမိဳ႕နယ္ ေဆး႐ုံႀကီးမွ ကူးစက္ေရာဂါကု ဆရာဝန္ႀကီး တဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ဖယ္ခံု ေဆး႐ုံႀကီးတြင္ ဝမ္းေရာဂါျဖင့္ အေရးေပၚ ကုသေပးေနရသူ အသက္ ၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလး ၁၁ ဦး ရွိေနၿပီး မိုးၿဗဲ တိုက္နယ္ေဆး႐ုံတြင္လည္း ဝမ္းေရာဂါျဖစ္ပြားေနေသာ ကေလးမ်ားကို ကုသေပးေနရေၾကာင္း ဆရာဝန္ႀကီးကေျပာသည္။

အဆိုပါ ဝမ္းေရာဂါႏွင့္ ပါတ္သက္၍ “ကေလးေတြက အန္တယ္။ ဝမ္းသြားရင္ အရည္ဝါေတြ မ်ားမ်ားထြက္တာ ေတြ႔ရတယ္။ အခုအေျခအေနအရေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ေသာက္သံုးေရ မသန္႔ရွင္းမႈကေန ကူးစက္မႈေတြ ျဖစ္တာလို႔ ယူဆရတာေပါ့။ ကူးစက္မႈကလည္း ျမန္တယ္လို႔ဆိုရမယ္” ဟု ဆရာဝန္ႀကီးက ဆက္ေျပာသည္။

ဖယ္ခံုၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက မိုးၿဗဲ၊ လဲုင္းေပး၊ လဲုင္းခါး၊ ေနာင္တန္ ေက်းရြာမ်ား အပါအဝင္ ရြာေပါင္း ၁၅ ရြာခန္႔တြင္ ျဖစ္ပြားေနလ်က္ ရွိသည္။ အဆိုပါေက်းရြာမ်ားသို႔ ဖယ္ခံု ေဆး႐ုံႀကီးမွ ဆရာဝန္မ်ား၊ ေဆးဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာဝန္ရွိသူမ်ားက ကြင္းဆင္း ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးေနလ်က္ရွိၿပီး ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ ေရတြင္းေရကန္မ်ားကို ပိုးသတ္ေဆး ဖ်န္းျခင္းမ်ား စတင္ လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း သိရသည္။

ဖယ္ခုံၿမိဳ႕နယ္အတြင္း႐ွိ တိုက္နယ္ေဆး႐ုံမ်ားတြင္ ဝမ္းေရာဂါေၾကာင့္ လာေရာက္ကုသသူ မ်ားသျဖင့္ ကေလးမိဘ တခ်ဳိ႕က လိြဳင္ေကာ္ ျပည္နယ္ေဆး႐ုံႀကီး ကေလးအထူးကု ဌာနသို႔ သြားေရာက္ကုသေၾကာင္း မိုးၿဗဲရြာသား ကေလး ဖခင္တဦး က ေျပာသည္။

“က်ေနာ့္ ကေလးက ႏွစ္လပဲ ရွိေသးတာ။ ဝမ္းသြားတာ အဝါ ေရာင္ အရည္က်ဲက်ဲေတြပဲ ထြက္ေနတယ္။ ဟိုမွာလည္း ကေလးတခ်ဳိ႕ ဆံုးေတာ့ စိုးရိမ္တာနဲ႔ ဒီ လြိဳင္ေကာ္ ေဆး႐ုံႀကီးကို ခ်က္ခ်င္းလာလိုက္တာ။ ဒီမွာလည္း ကိုယ့္လို လာကုတဲ့ ကေလးေတြ ဒီအခန္းထဲမွာပဲ အေယာက္ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္။ မိုးၿဗဲ တိုက္နယ္ ေဆး႐ုံမွာကလည္း အေယာက္ ၂၀ ေလာက္ပဲ ဆံ့တယ္။ ပိုက္ဆံ တတ္ႏိုင္တဲ့ လူတခ်ဳိ႕က ဒီမွာ လာကုၾကတာေလ” ဟု ဦးစိုင္းလံု က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

အလားတူ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ ထီရီး၊ ထီက်စ္၊ ၿခဲဳင္း ေက်းရြာမ်ား အပါအဝင္ ရြာေပါင္း ၁၀ ရြာႏွင့္ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ လည္း ၁၅ ရြာေက်ာ္ ျဖစ္ပြားေနလ်က္ရွိေၾကာင္း ဆီဆိုင္ ၿမိဳ႕နယ္ေဆး႐ုံၾကီးႏွင့္ ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။

“ဒီမွာေတာ့ ဝမ္းေရာဂါေရာက္လာတဲ့ ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ လသား အရြယ္ေတြ မ်ားတယ္။ လူႀကီးက ေတာ့ နည္းတယ္။ တိုက္နယ္ေဆး႐ုံေတြမွာလည္း မွ်တင္ထားပါတယ္” ဟု ဆီဆိုင္ ၿမိဳ႕နယ္ ေဆး႐ုံႀကီးမွ ေဆးဝန္ထမ္း တဦးက ေျပာသည္။

ဝမ္းေရာဂါျဖင့္ ေဆး႐ုံသို႔ မေရာက္ရွိဘဲ ေက်းရြာမ်ားအတြင္းတြင္ ေသဆံုးသူမ်ားလည္း ရွိၿပီး ယခုလအတြင္း ဖယ္ခံုၿမိဳ႕နယ္ လဲုင္းခါး ေက်းရြာ၌ ကေလးငယ္ တဦး ေသဆံုးခဲ့သလို၊ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္ထဲတြင္လည္း ကေလးငယ္ တဦးႏွင့္ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အရြယ္ အဘြားအို တဦး ေသဆံုးခဲ့ေၾကာင္း ဝမ္းေရာဂါ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ၃ ၿမိဳ႕နယ္ကို လွည့္လည္ အကူအညီေပးေနသည့္ ေဒသခံ က်န္းမာေရးအဖြဲ႔တဖြ႔ဲက ေျပာသည္။

ေဖေဖၚဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔က ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕နယ္ ထီးရီး ေက်းရြာတြင္ အသက္ ၇ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလးတဦး ဝမ္းေလွ်ာ ေသဆံုးခဲ့ၿပီးေနာက္ ရြာထဲရွိ ကေလးငယ္မ်ားကို ဆက္တိုက္ ကူးစက္ခဲ့ၿပီး ရြာခံမ်ားက ၎တို႔ ခ်ဳိးေရအျဖစ္ သံုးေနသည့္ ဘီလူးေခ်ာင္း အထက္ရွိ တီက်စ္ေက်ာက္မီးေသြး စီမံကိန္းမွ အညစ္အေၾကးေရမ်ားေၾကာင့္ဟု ယူဆေနၾကသည္။

“အဲဒီေခ်ာင္းေရ ခ်ဳိးေတာ့ ရြာထဲက လူတခ်ဳိ႕ ယားနာေတြ ေပါက္တယ္။ အခု ဝမ္းေရာဂါကလည္း တစတစ ပိုျဖစ္လာတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အဲဒီ တီက်စ္ ေက်ာက္မီးေသြး စီမံကိန္းကထြက္တဲ့ အညစ္အေၾကးေရေတြကလို႔ ရြာသားေတြက ေျပာေနၾကတယ္။ အဲဒီရြာမွာ အခု ကၽြဲ၊ ႏြားေတြပါ ဝမ္းေလွ်ာ ဝမ္းပ်က္ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု က်န္းမာေရး အကူညီေပးအဖြဲ႔ တာဝန္ရွိသူ တဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

တီက်စ္ ေက်ာက္မီးေသြး စက္႐ုံသည္ ထီးရီး ေက်းရြာ၏ အထက္ ၇ မိုင္ခန္႔တြင္ရွိၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ စတင္ လည္ပတ္ ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၎စက္႐ုံမွ ထြက္သည့္ ျပာမႈန္႔မ်ား၊ ေက်ာက္မီးေသြးေရမ်ား၊ ေျမဇာ အညစ္အေၾကးမ်ားႏွင့္ အခိုးအေငြ႔မ်ားေၾကာင့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းက ေဒသခံ ၂၀,၀၀၀ ေက်ာ္ ယားနာမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ေသးသည္။

ဝမ္းေရာဂါ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ေဒသအတြင္းတြင္ သက္ဆိုင္ရာအစိုးရ တိုက္နယ္ေဆး႐ုံမ်ားမွ ေဆးဝန္ထမ္းမ်ားက ေဆးေပးေဝမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၿပီး ေဆးရရွိမႈ အလွမ္းေဝးသည့္ ေနရာအခ်ဳိ႕တြင္ ႐ုိးရာေဆးမီတိုမ်ားကို မွီဝဲ အသံုးျပဳ
ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရွိရေၾကာင္း ထိုအဖြဲ႔ထံမွ သိရသည္။

No comments: